Şiirler - Güzel Sözler Beğendiğiniz yazı, şiir ve güzel sözlere bu başlık altından ulaşabilirsiniz. |
|
Seçenekler | Stil |
05 Mart 2022, 14:41 | #11 |
SeN...
Yine her gece gibi hasretin yüklendi yüreğime...
Ve yine her gece olduğu gibi bu gece de yüklendi aklıma Özleminin özlenmişliği... Hani böyle tutunursun ya bir dala Kurtulmak için bir şelaleden Öyle işte... Öyle özledim seni... Nedenini bilmeden, sebep üretmeden Şikayet etmeden Şükrederek, sabrederek, bekleyerek... Özledim, haddimi aşmışçasına özledim. Söz geçirmek mümkün değil ki... Özel güçlerin yokki durdurabilesin O şiddetle akan suyu... Elinde değildir ki bunu durdurmak, engel olmak... Kurtulsan bile durduramazsın. O su akar ve gider. Özlemine özlem katarsın sen de gitgide... Tıpkı o şelale gibi sende seversin Daha güçlü, daha çok, daha kuvvetli... Daha çok bağlanırsın aslında Tıpkı o akıntıya kafa tutan kayalar gibi... Öyle sıkı sarılırsın ki toprağa Bilirsin seni hep tutacağını, koruyacağını... Bilirsin işte, seni seveni de özleyeni de... Her bir adımda yenilenir özlemin, akan su gibi... Ve her bir akıntıda şiddetlenir sevgin Kayanın dayanıklılığı gibi... Ve her bir şiddette daha çok bağlanırsın Toprağın kayaya sahip çıktığı gibi... Her saniye, her salise katlanır tek tek Sevgin de özlemin de... Elinde olmadan, farkına varmadan öyle seversin ki Kaçıp kurtulmak istersin sadece Bunları bilmeden... Kurtulursun, şükredersin... Lakin şükrederken bile içten içe daha çok bağlanırsın O akıntıya, o kayaya, o toprağa imrenirsin. Ve dalarsın o suyun içine... Önce kayaya sığınırsın, sonra kendini bırakırsın Akıntının gittiği yöne... Artık eminsindir kurtulmaktan Çünkü o dal senin ihtiyacın olduğunda Yeniden çıkacak karşına... Ver herşey gibi Yeniden sevecek, yeniden özleyecek Ve yeniden bağlanacaksın... Bir şelale gibi yeniden gürleyeceksin Aşkına da sevgine de Kendini göstereceksin. Ve sen AdaM... Sen çok sevileceksin, Dünden daha çok, yarınından daha az... Bugünün gibi her gün yenileneceksin... Ve sen AdaM... Sen asla Vazgeçilen olamayacaksın...
________________
Sesini duyar duymaz, sagırım bütün insanlara...
|
|
|
05 Mart 2022, 14:46 | #12 |
Belki...
Dünya dapdar bir gömlek üzerime.
Giyinemedim hiç. Usta bir terzi çok uğraştı genişletmek için. Annemden hatıra hüzünlerim pile yaptığından Kilo aldım. Olmadı. Açın bu dikişleri şık durmadı üzerimde. Yeniden işleyin beynimi. Yeniden, yeniden, yeniden. Kötü hatıraları silin belleğimden. Acıya katlanmak çok zor. Artık dayanamam! Yalvarırım size bu kez kanserden ölmesin annem. Unutturun. Çünkü bilmek istemiyorum. Ergenliğimden ezber ettim. Hep soğuktur, küçüktür, hüzünlüdür Hastane odalarındaki refakatçi sandalyeleri. Çok iyi bilirim. Merhamet başka bir şeydir. Soğuk kış günlerinde hükümlülerin sevkinde Hükümlülerden daha çok üşür gardiyanların elleri. Açın dünyanın pervazlarını. Kabıma sığamıyorum. Genişlesin genişleyebildiği kadar coğrafyalar. Çağdaş bir anayasa tutsun ellerimiz. Özgürlüğü kazıyın hafızama. Görmedim. En azından bileyim nasıl bağırırmış meydanlarda insanlar. Adalet varsa şüphesiz güzeldir yaşamak. Tanık olmak istiyorum haklıyken güçsüzün kazandığı davaya. Kabulünüzse sıfırlayabilirsiniz düşüncelerimi. Benliğimi, kaybedişlerimi, geçmişimi de… Bana da faydanız olur böylelikle. Rahata ererim biraz. Nihayet artık üzerime dar gelmez. Sonunda benim için de yaşanılır olur bu dünya.
________________
Sesini duyar duymaz, sagırım bütün insanlara...
|
|
|
05 Mart 2022, 14:47 | #13 |
Ben seni cok özledim!!
Ben seni çok özledim
Sana sarılmayı, sarılıp koklamayı Sımsıcak kalp atışını Ellerimin arasından Akıp giden saçının titrek Tellerini özledim. Ben seni çok özledim Derinliğinde kaybolduğum Gözlerine ne demeli bilmem. Mühür gözlerinde ki derinliği Beni sonsuzluğa sürükleyen Ansızın hüzünlerin en çıkmazına iten O derin ve güzel gözlerini özledim. Ben seni çok özledim Sesindeki çocuksuluğu, Varlığındaki coşkuyu ile Kederin o muhteşem yoğruluşunu, Olmadık zamanlarda Olmadık benzetmelerini, Hikayelerini dinlemeyi Mesela ile başlayan Ve insanın ruhunu okşayan Hecelerinin kelime olmaya Koşuşunu özledim. Ben seni çok özledim Yorgun bir akşamda Belki bir cumartesi gününde Yürürken yeşilliklerin içinde Seni solumayı seninle yürümeyi özledim Ben seni çok özledim Seni seviyorum deyişinin içindeki seni Ve şiirlerdeki her bir satırın, Sana dökülüşünü özledim. Ben seni çok özledim Yağmur yağarken üzerime Gözyaşlarımı bırakıp gökyüzüne Başka bir yağmurla sana yağsın diye Umut etmeyi özledim… Ben seni çok özledim Kalbindeki insanlara rağmen Orada sıkışacak bir yer bulmak Ve dışarıda kalmamak için yaptığım Çırpınışları özledim… Ben seni çok özledim Kahırlanıp içimi dökmeyi, Küsüp küsüp barışmamızı özledim. Seni kıskandığım günleri, Hayallerimin sultanını özledim Ben seni çok özledim Sesini özledim Konuştukça içimi rahatlatan Ben seni özledim Yanımdayken bütün dertlerimi unutturan Gözlerini Özledim Bir bakışınla içimde fırtınalar kopartan Saçlarını özledim Dokunduğumda içimi titreten Ellerini özledim Dokunduğumda ayaklarımı yerden kesen Ama en çok Ben senin sevgini özledim Ben seni çok özledim Şiirimi okuyan gözlerini özledim Beni sana getiren yollarını özledim Sorun değil mesafe dillerini özledim Kışın sonu bahardır mis kokunu özledim Ben seni çok özledim Baş başa kaldığımızda bakışını, Bana hasretle sarılışını, Gözlerinle gözlerime gülüşünü, Yüreğinden seni seviyorum deyişini özledim...
________________
Sesini duyar duymaz, sagırım bütün insanlara...
|
|
|
05 Mart 2022, 14:50 | #14 |
Ben'miydim Değişen...
Çok yorgunum ve bunun farkına kimse varabilmiş değil. Hem de bunu idrak edebilecek kadar yakındalarken.. Dün sokakta gördüğüm kadın soruyor, ‘Nasılsın? Sen çok değiştin bu eski sen değilsin’ bende soruyorum kendime, acaba ben eskisi gibi değil miyim? Değişen neydi, iyi miydi yoksa kötü mü? Peki İyi ya da kötü, bu algıyı kim belirliyordu ki? Peki ya yaşamak istediğim hayatın insanlar tarafından kabul edilmeyen ve iyi olarak algılanmayan tarafı ise? Aslında en önemli olan şey benim mutlu olmam değil mi? Tamda burada asıl sorulması gereken gerçek mutluluğun ne olduğuydu ya da gerçekten bulunabilir miydi? Anlayacağınız aklımın içinde yine bin bir türlü soru. Ben ağlarken ellerim hep bir şeylere gider farkında olmadan. Az önce bir kağıdı kuş gibi yaptım farkında olmadan öylece bakakaldım. Bir kuş olsam gidebildiğim yere kadar yorulana kadar uçsam ama yine de durmasam, o kadar çok gitsem ki kanatlarım yorulsa yine de gitsem.. En büyük sorun kalmak değil mi zaten? Kuş olamasam da en azından bir ağaç olsaydım mesela. Hani büsbüyük bir ağaç alabildiğince gökyüzüne uzanmış… Gökyüzü bana her zaman iyi geliyor nedendir bilmem ama huzur veriyor. Bir yerde okumuştum ‘gökyüzüne baktığınızda kurduğunuz tüm hayaller aklınıza gelir’ bende bazı bazı yorulduğumu hissettiğim anlarda bakıyorum sadece, bana güç versin diye. Tüm değişimlere rağmen umarım bu inancımı asla yitirmem..
________________
Sesini duyar duymaz, sagırım bütün insanlara...
|
|
|
05 Mart 2022, 14:54 | #15 |
Değilim...
Şu andan mutsuz değilim,
ama pek mutlu da değilim. Asla geçmişimden şikayetçi değilim, geleceğe dair umutsuz da değilim. Hic bir zaman hayatımdan çıkardıklarım için pişman değilim, helede gülerken hiccc cimri degilim.. Gülerim sonsuz bucaksiz gülerim.. Hayatımdakiler için şükürsüz de değilim. Severken cimri değilim, nefretimde cömert değilim. genel olarak sessiz değilim, konuşanlardan rahatsız da değilim. Kötü niyete karşı sabırlı değilim, iyi niyete vefasız da değilim. Sorumluluğumsa stresli değilim, sorumluluğum dışında fedakar da değilim. Yapılan hataya tahammülsüz değilim, hata yaparım, kusursuz değilim. Kimseye karşı sevgisiz değilim, insanlara şüphesiz de değilim. Olacaklara korkmuyor değilim, harekete geçmek için cesaretsiz hiç değilim seni sevdigime pisman asla degilim sevdigimi söylemekten cekinir degilim.. Yüregine konduğum icin ürkek degilim.. Aslında ben yasadigim hic bir seyden pisman degilim (: sizde olmayinn...
________________
Sesini duyar duymaz, sagırım bütün insanlara...
|
|
|
05 Mart 2022, 14:59 | #16 |
Karanlığın Siyahı...
Ben karanlıktan hep korkmuşumdur aslında. Akşam olduğunda o ışık evin, sokağın bir yerinde illa yanacak. Bana iyi gelen tek şey sanki o ışıkmış gibi gelir hep. Yüreğimde ki acılara aklımdaki kötü düşüncelere perde çeken güzel düşüncelere itiyor beni. Yüreğimde ki karanlığın öyle siyah bir yanı var ki sormayın gitsin.
Hissettikçe sanki yüreğimi sızlatıyor, içime işliyor o siyah. O karanlığın derinlerindeki siyah yan bir sır, bir kayboluş ya da bir saklanıştır. Uzaklara dalıp gittiğinde o karanlığın içinde aradığındır işte o ışık. Evin ve sokağın bir yerinde yanan ışık aslında hep aradığım bir aydınlık mıydı benim için bilmiyorum. Zaten içinde çözemediğin herşey karanlık değil midir? Çözdükçe ağır ağır aydınlananda yüreğindir hem. Sen öğrendikçe karanlıklar aydınlığa kavuşmaya başlar yavaş yavaş. Aydınlık mı? Kuytu köşelerde bıraktığın anılar, her zaman düşündüğün ve düşlediğin güzellikler, cesaretli olup saklamadıkların, hep dilinde olan anlatıp anlatacaklarındır aydınlık. Güneş değil miydi aydınlık?Yada gecenin karanlığındaki ay! Ayın yansıdıgı Deniz de aydınlıktır heralde… Siz hep aydınlık’ta kalmaya çalışın. Bunu başardığınız zaman etrafınız da aydınlanacaktır zaten…
________________
Sesini duyar duymaz, sagırım bütün insanlara...
|
|
|
Şu anda bu konuyu görüntüleyen etkin kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 ziyaretçi) | |
Seçenekler | |
Stil | |
|
|