Nasıl anlatsam bilemiyorum karma karışık bir duygularım kendime bakıyorum yaşadıklarımın ağırlığı omuzlarımın çöküşünü gün geçtikçe anlıyorum ne zormuş hayatla mücadele çocukken anlamamıştım büyüdükçe anladım büyüdükçe kanadı yaralarım sarmaya çalıştıkça baska bir yara edindim kime güveneceğimi kime guvenemeyecegimi bu yaşıma kadar anlamadım neden mi ? Herkesi ben gibi sandım herkesin yarası vardır merhem olayım dedim baktım ki ben merhem olduğum yara için kendimde derin derin yara izleri oluşturdum belki size bu yazdıklarım şiir gibi gelir. Öylesine okuyup geçilecek bir yazıdır yaşadıklarımı kağıda dökebilsem bu yazıda ne kadar yara olduğunu anlardınız yaşadıklarımı buraya dokebilsem mürekkep ağlardı harf yetmezdi belkide..acılarımı bir köşeye bırakıp hayata devam etmek zorunda olduğumu bilmek acısını bile içten içe yaşayan insan sizlere asla zarar veremez çünkü acılarını acilarinda gördüğünde yüreği kaldırmaz zarar vermeye velhasıl kelam içinizden geldiği gibi davranın acılara merhem olayım derken derin yaralar açmayın yüreklerde..