|
|
20 Haziran 2021, 02:22
|
#1 |
  |
İç Ses
Büyük kırgınlıklarım var. Yaşıma sığmayacak kadar çok. Unutamayacağım kadar yer edinmiş üstelik. Her gün bir yenisini ekliyorum üzerine. Kalbimin yamaları sızıyor damla damla ,dikiş de tutmuyor artık, yara bandı da.
Yoruldum.. Yoruldum.. Ben çok yoruldum.. Kaçtığım ne varsa kendimi hep onun içinde buldum. Kulak asmadım en derin okyanusları vadedenlere.Mücadele ettim ama yine de bir kaşık suda boğuldum. Mukadderat.. Yine kendi yazgımda en başa dönüyorum. Güvendikçe kırılıyorum, kırıldıkça bir parça değişiyorum. Zamana direnmek yerine yenilmeyi seçiyorum artık. Gücüm kalmadı. Sıfırı tüketti umutlarım. Ahhh bu gece yarıları. Ne bahtsız sözler yazdırıyor bana böyle. Neler dökülüyor kelimelerime. Bir diğer yazımda yine umudu vadedeceğim kendime biliyorum. Sarsıldım yine ama yıkılmam. Çünkü ben yıkılmaktan korkmam. Alışkınım düşmeye dizlerimde yara izlerimi saklıyorum hala. Sorun değil yine kalkacağım ayağa! Üzüldüm hem de çok. Dağ sandıklarımın enkazında kalışıma. Yazgı
________________
 |
|
|
| Şu anda bu konuyu görüntüleyen etkin kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 ziyaretçi) | |
|
|
1Beğeni
Normal
