Ne yalan söylim iyi değilim

Kendinden çekilmiş bir şehir gibi
Sessizliğin ortasında yapa yalnız biriyim
Başına karlar yağmış dağlar gibi
Kimsesi kalmamış çocuklar gibiyim
Hasreti özlemi gel bana sor
Gözü yollarda gurbetin ta kendisiyim
Ne yalan söylim iyi değilim

Her şeye uzağım ben
Gülüşlere huzurlu yarınlara
Baharlara küskün kışın ortasındayım
Ne sevdayla tanıştım ne de bir çiçek açtım
Ömrümü hep yasaklarda yaşadım
Mutluluk denen şu şeye ben hep ırak kaldım
Herkes gibi Kahkahalara boğulamadım
Düştüğümde yanımda kimseleri bulamadım
Aynalardaki yüzümden
Göz yaşlarını arındıramadım
Sorduklarında gururuma dokunduramadım
Ama artık Yoruldum gizleyemedim
İyim diyemedim yapamadım
Ne yalan söylim iyi değilim ben

Hayatın hep omurgasız tarafını gördüm
Yaşamaktan genç yaşımda yıldım
Seviyorum kelimesinin hep altında ezildim
Zamanın daima bir adım gerisinde vardım
Hayallerime hep susadım hiç dokunamadım
Yanlış limanlara demir attım
Mükafatı yalnızlıkla buldum
kendim ettim kendim çektim
Yinede kimseye kabahati bulamadım
Şu dünyada herkese iyi oldum da
Ben kendime bir ışık olamadım
Ne yalan söylim iyi değilim

Gizlemek için bir sebebim yok artık
Zamanında derdimi çok anlatım
Ne yazıkki hiç bir elden derman bulamadım
Arkamı her döndüğüm bir hançer daha buldum
Nedenleriyle hep boğuştum ama
İşin içinden asla çıkamadım
İnsanların benle derdi nedir bilemedim
Uzak durdum her şeyden yinede başaramadım
Ben bu dünyaya ayak uyduramadım
Ne yalan söylim yerimden mutsuz
Bu hayattan artık beklentisiz
Ben iyi değilim