Kim bilir ömrün kaçta kaçı kaldı geriye
Nefes sayılı alıp verdiğin benim de senin de
Hayırlı bir haber veren dostumsa hiç kalmamış
Bir kuruş için hesaplaşmak isteyenler peşimde
Her yanım dikenli tel ve mayınlarla çevrili
Ben özgürlükten vazgeçtim savaşım hiç bitmedi ki
Dikemediğiniz her bayrağın da benim terzisi
Senin elinde değil ki dürten şeytanın ta kendisi
Kim bilir belki varırsın sona bir tramvayla
Yada hayatın armağan ettiği bir travmayla
Ya da son senin ayağına gelsin bekle saraylarda
Sence bir ömür geçer mi dans etmekle halaylarla
Hatalarımla varım, hatta hatasızlıkla gurur duyacak kadar alçalmadım sen anlamazsın asla
Günahsızsan sus konuşma kes yeter şarlatan
Senin elinde değil ki kader senden önce var yazan

Var mısın, yok musun, az mısın, çok musun,
Kar mısın yağmur mu, yoksa bulut musun
Kim bilir kimin çilesi çok acep,
Kim bilir kimin düzeni yok aman
Aç mısın, tok musun, az mısın, çok musun,
Yer misin, der misin, dertli gezer misin,
Kim bilir kimin ışığı çok acep
Kim bilir ki kimin güneşi yok aman


Kim bilir kimin derdi var kimin derdi yok
Öğrenelim derken bildiklerimizi de unuttuk
doğarken, yaşamla savaş, dünya bizi boğarken
sevdiklerin arkasından ağlarız hep gömünce.
Sen öve dur kendini, sen hep göğe doğru git
Son düşen iyi düşer, bir de ister cennet hurisi
hiç kimse istemez görünsün asıl gerçek sureti
hiç kimse günahsız değil ki eğer varsa övünsün
Hadi şans, hadi baht, kim kral hani taht
Panik hep herkeste birer kırmızı kart
Hareket beklenir toplumca bereket beklenen toprağa gidecez biz er geç
Yaşamak her canın hakkı, insanca insanın
Yıllarca eğitsen de insanoğlu hırslanır
Kırpmaz sakındığı gözü bir an gelir sallanır, ki düşmezse yere yaşama sıkıca bağlanır.

nakarat

Vedalaşmak zordur, davranışlar fevri
Kim bilir bir selam bile fetheder bu gönlü benim gönül selam alır verir geçer ömrüm
Hayallerimde kalan günler sanki hepsi dündü
Karanlıklar da gündüz, hayallerimse dümdüz
Ayaklarında yoksa derman yürümek ne mümkün
Ben atmosferden çıktım artık yoğun basınç aldım yeter
Elim kolum bağlı sanma sakın sanma üzgün
Sanki her taraf dar, herkes koptu birbirinden her taraftar
Ve her paragrafta bir bomba patlar hatta ve hatta
Düşmekteyiz zaten aşağa en aşağa
Yenmeye devam edildikçe haklar, bekledikçe dağlar
ekmedikçe bağlara dev umutlar,solar gider yarınlar kaybolur hemen
sanma bir resimdir hayat olduğu yerde durmaz altımızdan akar gider elle hiç tutulmaz