Belki güneş bir gün ikimiz için doğar

Belki korkuları hayallerimiz boğar

O masal günü gelinceye kadar

Susuyorum, susuyorum



Susadıkça yüzün düşer aklıma

Korkar oldum düşlemekten

Adını anarım çoğalır sesim

Konuşmaktan, düşünmekten, özlemekten



Gel bak bir elimde gökyüzü var hala

Ötekinde kayıp giden yıldızlar, la la

Korkular da benim umutlar da

Beni bırakma

Beni bırakma



Kimse kimsenin her şeyi olamazmış

Di'li geçmişten tek yaramsın sen

Sensiz kimse mi, kimsesiz miyim bilmem

Hiç bilmek istemem

Hatta düşünmem



Söz: Feridun Düzağaç