Bugün öğlen çok güzel bir hikaye dinledim bir büyüğümden.. Sonra sizinle de paylaşmak istedim ve internette hikayenin orjinal halini buldum.
İlk içimden geçen de; “Alma mazlumun ahını; çıkar aheste aheste ” oldu… Bakalım sizde nasıl duygular uyandıracak.

İşte hikaye şöyle;
Küçük bir çocuk dedesiyle oturuyorlarmış.Dedesi çocuğa su testisi vermiş. Git oğlum aşağıdaki dereden su doldur; testiyi getir demiş. Çocuk su testisini alıp su doldurmaya gitmiş. Dere kenarında atlı adamla karşılaşmış, testiyi doldurmak için dereye eğilmiş, yanındaki atlı adam çocugu eliyle itmiş… “Dur bakalım çocuk önce ben atımı yıkayacağım!” demiş. Çocuğu itince çocuk yere düşmüş ve su testisi elinden düşüp kırılmış.Çocuk ağlamaya başlamış. Ama yetim yaaa boynu bükük yaaaa hiç bir şey söylemeden adama ; dedesinin yanına gidip,ağlayarak dedesine olanları anlatmış…

Dedesi çocuğa “peki sen ne dedin” demiş. “Hiç bir şey demedim” demiş..Dedesi çocuğa “oraya tekrar gidip hakkını ara, o adama bir şeyler söyle” demiş. Çocuk dereye adamın yanına gidip dedesinin dediği gibi en azından bana neden vurdunuz; demek istemiş ama adamı gorünce korkmuş, ağlayarak geri dönmüş…Dedesi “ne yaptın evlat, ne dedin sana vurana” diye sormuş. “Hiç bir şey” demiş, yetim çocuk ağlayarak içli, içli… Dedesi çocuğu tekrar adamın yanına göndermiş. Çocuk dereye gittiğinde adamı kanlar içinde yerde ölü bulmuş, korkudan geri dönüp adamın öldüğünü dedesine anlatmış…..Dedesi çocuğa dönüp demiş ki “eğer o adam sana vurup düşürdüğünde ona bir tek söz söyleseydin; o adam ölmeyecekti. Ama sen hiç bir şey söylemediğin için, ALLAH (C.C) senin adına yetim olduğun için devreye girdi ve o adama AZRAİL (meleğini) gönderip canını almasını emretti.”

Sizin de başınıza hiç haksızlığa uğrayıp da acı bir olay yaşadığınız oldu mu? Olup da karşılık veremediğiniz ? İçinize atıp da ağladığınız oldu mu?

Sabırla o yapılanın yanlış olduğunu anlamasını umduğunuz oldu mu? Ve bu sürede de kendinize olan saygınızdan dolayı aynı türden çirkin bir şekilde karşılık vermeden Allah’a havale ettiğiniz oldu mu?

Olmuştur tahminimce.. Ben şahsen, bana yapılan kötülüğü, haksızlığı hep Allah’a havale ediyorum.Onun işi en güzeli. Eninde sonunda haksızlığı görür o. Kul görmese de Allah görür ve hakkı adaleti sağlar…

Bu hikayenin diğer yönü de Yetimlere karşı daha hassas olmamız gerektiğinin altını çiziyor. Ancak özü der ki; Yetim ya da çocuk ya da kadın ya da güçsüz ya da engelli ya da işçi ya da fakir farketmez. Yaşanılan olay da mazlum kimse Allah onun yanında.

Ben inanıyorum arkadaşlar. Hak adalet bir gün gelir yerini bulur elbet!