Hüzünlü kış akşamlarının birinde
Kaybolan umudun geri geleceğini beklerken
Ve beklerken baharı yorgun akşamlarda
Yağmur damla damla vurur pencereme
Sanki pencereyi değil yüreğimi okşuyor
İçimdeki çocuk durmadan koşuyor
?Hey! Nereye böyle telaşlı ve gözü yaşlı??
?Umuda gidiyorum abi! Umuda.?
Ve dökülür dudaklarından hayatın şarkısı

Görür uzakta bir yelkenli
Sanır getiriyordur kaybettiği umudunu
Sevinir kış akşamlarının birinde
Beklemeye koyulur baharı pencere önünde
Getiriyordu o yelkenli mavi okyanuslardan
Umudu değil ama ayrılık şarkısı söyleyerek
Masum özlemleri getiriyordu
Sonunda anlamıştı hayatın bir şiir olduğunu
Ve şiirsiz hayatın soğukluğunu...