Hani bir şey vardır Güven
Ömre uzun kalbe yaradır...
Sen benim yaramsın biliyomusun
Gönle düşen nağmenin esiri oldum
Yüreğe hayran kalan gönlüme teslim olmuşken
Seni hissetmek
Seni düşünmek ney fayda
Öyle değilmi yazarken bile sen varken
Her şiirimin başlığı sen gibi
Aşkı nefs secde misali değil mi
Dua ya düştüm
Kapım kabe oldu
Sen eman ver Ya ResulAllah dedim
Yaradan aşkıyla fani ömrüme sevda eyle dedim
Kalbe kondu bir fırtına gibi
Yaradan sever kulunu onu unutmadığın müddetce
Yakar bedenini tüm benliğile
Aşk değildir sevdadır
Fani ömrün cennet misalidir o
Derim secdemde hep Yaradana sübhanerabbilelala diye
Konuşurum mevlam her düşlediğimde
Sen ömrüme hayat
Sen gönül güzelim
Ben yaradanın çobanı
Gezer dururum kapı kapı
Bir fidandır kaleme dökülen nağmenin eşidir mısra
Hey gönül güzelim duydun mu
Bir yesribe haykırır gibi gönlümü cehennem eyleme
Bir dem gelsin gönlüme
Açsın ellerim hep semada
Seni anlatır sana şifa isterim
O güzelim bakışınla
Örtüne bürünmüş bir kelebeğin güzelliği gib
Bir buhranlı dağın eteğinde
Konan en nadide sevdasın
Hep kendimi böyle teselli ettim
Hep gece yastığa başımı koyduğumda.