Bir zamanlar küçük bir kasaba da yaşayan Miraç ve Meriç adında iki kardeş varmış. Çok iyi anlaşan iki kardeş, hayvanları da çok severmiş. Hayvanları çok sevdikleri için anne ve babası onlara küçük bir kuş sahiplenmişler. Kuş o kadar küçükmüş ki daha iki aylıkmış.

Miraç ve Meriç, başta küçük kuşla çok ilgilenmişler. Ama bir süre sonra ilgilerini kesmişler. Sadece oyun oynuyorlarmış. Anneleri bir sabah çocuklarını yanına çağırıp “Benim güzel çocuklarım, hayvanları çok sevdiğinizi biliyorum, o yüzden size bir kuş sahiplendik. O kuşun sizin sevginize ihtiyacı var. O yüzden ondan ilginizi çekmeyin. Siz ne kadar ona ilgi gösterirseniz o da sizi o kadar çok sizi sever” demiş. Miraç ve Meriç, annelerine hak vermiş ve hemen harekete geçmişler. Dışarı çıkıp kuşlarına bir top ve yem almışlar. Hemen eve gidip kuşa topunu verip, kuşu kafesten çıkarmışlar. Kuş topu görünce çok sevinmiş ve hemen oynamaya başlamış. Kuş topuyla oynarken, iki kardeş babasıyla birlikte kuşun kafesini temizlemişler. Küçük kuş kafesinin temizlendiğini görünce çok mutlu olmuş, hemen çocukların omzuna gelip, kendisini sevdirmiş. Tüm gün çocuklarla oynayan kuş, sonunda yorulmuş ve kafesine girip uykuya dalmış.
Miraç ve Meriç, kuşun mutluluğunu görünce her gün ilgilenmeye karar vermişler. Hiç üşenmeden her gün suyunu değiştirmişler, yemini koymuşlar ve kafesini temizlemişler. O günden sonra hem çocuklar hem de kuş çok mutluymuş