Bazen dalarız sessizce usulca uzaklara.. Oysaki içimizde ne fırtınalar kopar bir bilseler ne kadar yaralı bu yürek. İncitenler kıranlar, nasıl bir duygu yüklü kalp taşırız. Sanmaki sana sanmaki gözlerine sevdalı bu yürek bu yürek sadece senin konustugun gece ile alakalı.. Isssız gecede cıkarım hafiften nemli hafiften esen yel gibi gelir usulca girerim odana ve masumca bir buse ile veda edenim ben. Seni nasıl incitebilirimki, seni nasıl kırabilirimki oysa incinen oldum kırılan ve gecenin en aydınlatan ışıgı kaybolan oldum.
İçin hiç sızlamaz bilirim biliyormusun bu aralar kendimle şavaşır oldum ve kendimle bile küstüm, nedir bu amansız bekleyiş, nedir içimdeki fırtına.
Hep soruyorum kendime yetmedimi enkaz altında kalışın yetmedimi bekleyişin!!
Evet sanırım cevabı buldum.. BEN SENİ SU CÜMLE İLE VARIM SEN

YÜREGİMDE SAKLISIN.....


HER BEKLEYİŞİN ARKASINDA BİR DAMLA GÖZ YAŞI VARDIR...
~~EzeL~~