Omzumda bir keman gibidir o benim
Ve ben tıpkı bir kemancı gibi
Bastırırım onu kendime.
Ve akar omuzdan saçlar
Dilsiz bir müzikmişçesine.

Omzumda bir keman gibidir o benim
Müziğin yüceliği üstüne bildiği nedir kemanın?
Benim onun üstüne bildiğim nedir?
Alevin ışık üstüne bildiği?
Ve nedir yarattığı üstüne bildiği tanrının?

Yüce yetenek taşımaz kendi bilincini,
Ve güzellik, daha da yücedir yetenekten.
O, çaba harcamadan kendini gösterir
Yorulmaz kendini armağan etmekten.

Omzumda bir keman gibidir o benim
Ve karmaşıktır uyumlarının anlamı.
Yine de açıktır herkese, hüzünlenir herkes,
Değildir kimseye yabancı.

Ve arınarak kaygılardan, çekişmelerden,
Dinleriz o uzun ve ağır ezgiyi
Bir aydınlanma anında.
Ve kendi bilincini taşımayan
Yüce önemi tanırız onda.