03 Mart 2022, 12:52 | #1 |
Sen yoksun ki
gün çingeneler gibi göçebeydi ufukta,
çimenler üzerinde yuvarlandığımız gün, akarsulardı gittikçe kararan boşlukta; sularda yüzünden yayılan tatlı bir hüzün. göğe sessizce yükselen ay on dördündeydi; gece akasya dalında asılı gölgeydi, bahtiyar başlarımız aynı penceredeydi! hala o penceredeyim, lakin sular ölgün; sen yoksun ki, vefasız, sularda ay görünsün. CAHIT SITKI TARANCI |
|
|
Şu anda bu konuyu görüntüleyen etkin kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 ziyaretçi) | |
|
|