|
|
08 Ocak 2022, 21:53
|
#1 |
  |
.gif){kind=icon}
Şiir - Sensiz Olmaz /Şiar- Hamza Sabancı
Sensiz Olmaz
 Sensiz olmaz bu diyarda bilirim Ne yaşarken gülebilir Ne ölüyken toprağına girebilirim Sensiz olmaz. Sensiz olmaz bilirim, Yaz sıcağında üşür, Zemheri soğuğunda yanarım, Güz gelmeden yaprak misali düşer Kururum, rüzgarda savrulurum … Belki de bir yol kenarına düşer ölürüm…. Sensiz, Umudum tükenir yok olurum Yetim bir çocuk gibi duvar diplerinde, Gün, Zifir karanlık olur, göremem, kör olurum Ellerim, ayaklarım tutmaz, berdes olurum Sensiz yaşayamam ölürüm… Sensiz olmaz… Sensiz bir yanım eksiktir, hep eksik kalır.. Seni arar gözlerim, seni anar bu kalbim Ellerin ellerimdeyken bırakıp gidersen dokunamam, Dokunamam ince parmaklarımla ıslak dudaklarına Giremem deniz gözlerine Ve hapsedemem göğüs kafesime seni.. Gitme El olma bana Ağlarım ardından Gözlerimden süzülen yaş iner yüreğimin derinlerine Sel olur akar Alır götürür bendeki suretini Ya yorgun bir çöle, yada azgın bir denize bırakır işte o zaman Gözlerimdeki ak ala döner Kalbimde ki kan tere Yüreğimde ki ateş küle döner Gökmavi kızıl kara olur sensiz. Sensiz olmaz … Sen aşksın, yürekte bitmeyen sevdasın Sen ekmeksin, aşsın, nefessin Sen hayatsın. Ben, sende sarmalanmış bir kundak Ve kundakta bir bebek Bırakma ellerimi Beni ellere bırakma Düş olma bende Daha doymadım sana biliyorsun Utanmıyorum doymadığımı sana söylemeye Açım, Yüreğim aç, bedenim susuz sana Kanını içsem de doyamam. Ben sana doyamam Sorma ne olur, Anlatamam….. Hamza Sabancı
________________
 |
|
|
| Şu anda bu konuyu görüntüleyen etkin kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 ziyaretçi) | |
|
|
Normal
