Karşılaşır mıyız bir gün?
Yolda dolmuşta her hangi bir yerde...?
Nasıl tanıştığımızı hatırlıyorsundur,
Şaşkınlık, utangaçlık, o tatlı çaresizlik...!
Sonrasında tebessüm ve yerini alan kahkahalar.
Düşünüyorum, düşlüyorum bazen...
Bir küçük, çaresiz tebessüm konuyor yüzüme.
"Ah" diyorum ama nafile,
Giden gelmiyor çünkü bilirim,
Gençliğimden bilirim.

Hayat umut etmekten ibaret sanki.
Senden önce senin gibi birini hayal ederdim,
Senden sonrada seni...
Arada uçurum gibi fark var,
Anlıyor musun?
Senin gibi biri,
Seni...
Olmayana ulaşamamak tamam da,
Peki ya olana!
Üstelik canlı kanlı gördüğüne,
Dokunduğuna,
Kokladığına...
Ne portreler vardı aklımda senden önce,
Senden sonra hepsinde sen varsın,
Manzaralar farklı sadece.

Anlatmak yetmiyor,
Haykırmak istiyor insan,
Sevdiği gibi ihanetide...
Ama olmuyor,
Düşünsene içinde ki volkanı,
Kaynayan suyu,
Yanan ateşi.
Ve bunların sana verdiği zararı...

Ettiğini bulurmuş insan,
Aslında üzülüyorumda haline...
İnsan çektiğini bilir ettiğini değil.
Dedim ya karşılaşırmıyız diye,
Hani olurda bir gün karşılaşırsak,
Yaşadıklarımı yaşamamış ol,
Ol ki acımaktan değilde,
Özlemekten sarayım seni...