AH ÇAREM AH

Ah çarem ah! Bu gece seni kâlbimde sakladım.
Hep orada kalmanı öyle istedim ki,
Kâlbimi yumruk gibi yaptım.
Ah çarem ah! Parçaladın kâlbimi,
Aktın, damarlarıma aktın...

Ah çarem ah!Bu gece damarlarımda,
Geç saatlere kadar, kan yerine aktın.
Ah çarem ah!Yaktın, ta içimi yaktın...

Ah çarem ah! Bu gece seni damarlarımda sakladım.
Orada, hep orada kalacağını sandım.
Ama sen, damarlarımı kurutup da gözlerime aktın.
Ah çarem ah! Yaktın, ta içimi yaktın...

Ah çarem ah!Bu gece gözlerimde,
Geç saatlere kadar, sen vardın.
Kapalı tuttum gözlerimi,
Akmayasın diye.
Ah çarem ah!Çok iyi yumdum gözlerimi,
Ama sen yine yol buldun.
Aktın, ta beynime aktın...
Ah çarem ah! Yaktın, ta içimi yaktın...

Ah çarem ah! Bu gece beynimin kıvrımlarında,
Geç saatlere kadar, dolaştın dolaştın.
Beynimin kıvrımlarında sen,
Kıvrım kıvrım kıvranan ben.
Ah çarem ah!Çok korktum.
Delirmekten değil.
Kıvrımlardan da akarsın diye...

Ah çarem ah!Yine yol buldun, aktın.
Beynimin kıvrımlarını önce kuruttun,
Sonra adını yazdın.
Arkanda, bir mecnun bıraktın.
Sen sonsuzluğa aktın...

Ah çarem ah! Mecnun oldum,
Ama mutluyum.
Çünkü, sonsuzluktan akıp gitmen,
Artık olası değil...

Cemil GENÇBEY