17 Ekim 2021, 17:28 | #1 |
Yaşanmamış Çocukluğun Öyküsü
Bir de onlar inancı örer gibi
Kendilerini gererler boşluğa ölüm gibi Bir günlük çocukluğa bin yılını verirdin Artık çocuk değilsin büyüdün artık Yolda yürürken kendine dikkat et Yemek yerken sakın üstüne dökme Kömür mü taşıdın kapkara tırnakların İyi bir işin olsun gösterişli bir çantan Güzel bir ceket pantolon yaptır Annenin elini öp dostlarına telefon et Bir sözün bir sözünle çelişmesin Sokakta türkü söyleme ayıptır İçinden gelmese de Her zaman bir şeyler yapacakmış gibi dur Şiir ve aşk üstüne konuşmayı bıl Donla denize girme çok içme rakıyı Ne olursun o berbat kasketi değiştir Bir günlük çocukluğa bin yılını verirdin Ama çocuk olmadın bir gün bile (Büyük insan gibidir benim yavrum) Sen şimdi sessiz bir deniz kıyısında Dönüşsüz büyümüşlüğünle durmadan Panayırlar balonlar kayıklar özlüyorsun Afsar Timuçin |
|
|
Şu anda bu konuyu görüntüleyen etkin kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 ziyaretçi) | |
|
|