Bizler seven ama sevilmeyenlerdeniz.
Sözde biz için ölenleride biliriz.
Tüm şehir olsada bolluk, bereket, deniz
Hulyalara sorar, ararım senden bir iz.

Sen de haklısın bebeğim.Sevemiyorsun.
Zorla değil ya! Murat az ötede dursun.

Biliyorum beni sevmeyi çok istedin.
İstemekle sevilse en kral sen severdin.

İstemekle olmuyor, gönül işidir bu.
İçinden çıkamazsın, berbat bir hâldir bu.

Bulaştın mı da lanet okursun o güne.
Yara izidir. İyileşir günden güne.
İz kalır. Kavuştun artık o şanlı üne.
Bırakmaz o iz , takip eder ölümüne.

İlk farklıdır, asildir, açtır , ölümsüzdür.
Son saftır , keldir, tasadır, kurbandır , yüktür.

Bu uğurda ben hangisiyim onu söyle ?
Sonuncu muyum? Son’un hatrı var mı sende?
Sonun hatrı var elbet öyle yada böyle.
Son da değerlidir , sen beni sevmesende.

Ben üzülürüm senin zavallı haline,
Oyuncak ettiler seni de. Dön özüne.
Yarın olacaksın evladına bir anne.
Nasıl bakacaksın o sabinin yüzüne ?

Bu gidişle sanma safa kapak atarsın.
Ancak dula çok güzel karılık yaparsın.
Günü geldiğinde elbet beni anarsın.
Gözün beni ararda artık bulamazsın.

Yollayan : Murat ÇİMEN