Onarılmayaz Yara

Serzenişte bulunma bana
Ben hep gel dedim sana
El alem gibi kem gözle bakma
Kırılır kalp düzelmez sana


Çenesini açtı kurudu bağrım
Bir uğursuz kula oyuncağım
Rüzgardan rüzgara savrulup
yeşermez gönül ocağında kırıldı kalp

Masum bir sevda bu dedim
Isırgan otu bal diye yedim
Bir gülüşüne neler neler vermezdim
O Anlamadı Somurttu soldurdu düşleri

Ona güvenip Açtım ruhumu
Şimdi çırıl çıplak kaldım
Onu beni örtecek sandım
Güvenilmez birine kandım

Bu aşk vedasında San ki hata bende
Gül dikeni sevmese de mecbur birlikte
Ben sana katlanmak zorunda degilim dediği gun
Kırıldı kalp düzelmez kızıl kıyamete

İrfan kökten