08 Aralık 2023, 02:31 | #1 |
Ne Gelir Elimden
Ne gelir elimden Yaşamında insanlar vardı Onları sinekler gibi kovan elinse Ayırt edemiyordu beni besbelli Söz verdim Ağzımda kalacak geçmiş zaman Pek yavaş eritilmesi gereken bir pastil gibi Söz verdim Hiç konuşmayacağım geçmişi Ama söz açmanın gereği var mı düşünüzde kemiren hayvandan sizi Kemirsin diye sizi duyuyor musun yüreğime vuran gagasını Söz açmanın gereği var mı düşlerindeki insanlardan Orda yaşamında olsunlar diye kemirmek üzre beni O düşlerindeki insanlar o yabancılar Bense kovdum kendimden senin soluğun senin soluman olmayan her bir şeyi Hayınlık ettim senden önceki göğe senden önceki ilkyaza sevincime acılarıma bense Hayınlık ettim senin uğrunda baş dönmesine rüzgâra kadınlara Tam bir sadakatsizlik umacısı olup çıktım senin için Tahta mobilya gibi javel suyundan geçirdim geçmişimi Bütün rahatlığınla yemek yiyebilirsin bu masada sen Ne bardak izi var üzerinde ne şarap izi Bak nasıl oyulmuşum unutuluşla Oyulup çizilip kırışıp delik deşik olmuşum unutuşla Yok artık bildiğim tek şey kendimden Cehennemim senin cehennemin Üstünde yara izlerinden başka damga yok Senin acı çektiğin yerde Bıçak derin iz açtı bende Çentik çentik oldum Senin acı çektiğin yerde Yalnız senin çektiğin acıyla dolu bütün belleğim Yalnız seninle kanıyor bütün belleğim İşte ezik içinde dizlerinin dibinde senin Her şey bir yara bir delik çtı üstünde Ayakkabındaki her çakıl Zavallı bitkin omuzun Birdenbire gecenin göz çukuruna çevrilen kurşun gözlerin Bu akşamki haça gerilme bu bin dokuz yüz otuz sekiz yılındaki Ve gövdenden daha çok ruhuna saplanan hançer Cezasız kalan cellatların sana sözle ettikleri bu işkence Bugün de arada bir ettikleri benimse arada bir engel olamadığım işkence Geçerken söylenen bir söz postaya atılmış bir mektup Ve kolay öldürme aracı telefon Ah sevgilim bir hiçten öyle çabuk yaralanan bir çocuk gibi Bende geçer bu bende Derin bir çizik açar kollarım boyunca derin bir çizik sinirlerim boyunca Ve ağzımda öldürme tadı bir tersine söz yüzünden Bağışlamam seni sıyırıp geçen hiçbir şeyi Vay haline seni ağlatan şeyin İçimi kıyım kaplar sana eller bir iş etmeye görsün Bir tayfunla tıkanır sanki karnım kollarım göğsüm Çılgınlığım ateşim kanım dipten kopan dalga gibi tüm Ha Başkaları sevgilim Sevmediler seni kin duyacak kadar Çatlayacak kadar gözbebekleri Yitirecek kadar duyguyu rengi gündüz İyidir iyidir söz açmayacağım hiç bundan Saklayacağım hep öfkeyi ağzımda Çiğniyorum geçmişi işte vahşi ağzımda Bu acılığı ben bu köpüğü ağzımda Ak ve kızıl ağzımda Pek yavaş eritilmesi gereken bir pastil gibi Çeviren: Sait Maden Louis Aragon |
|
|
Şu anda bu konuyu görüntüleyen etkin kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 ziyaretçi) | |
|
|