Sorunsuz bir yaşam

**CURRY SAUCE** · 03 Ağustos 2021, 00:34

İnsanlar bana soruyorlar “Nasıl sorunlarımdan kurtulabilirim,” diye. Ben de onlara “Öncelikle yaşamı sorunlarıyla birlikte kabullenin,” diyorum. Buradaki paradoks bu… Yaşam var oldukça sorunlar da olacaktır. Ama buna hala alışamadığını görüyorum. Sorunsuz bir yaşam, balıkların yüzmediği bir denize benzerdi. Denizi anlamlı kılan içinde yaşanlardır, onlar denizi güzelleştirir. Onlar denize farklı bir büyü katarlar.

Zorluklar da öyle! Onların senin yaşamındaki kutsal sınavlardır. Sınavını geçmek için doğru düşünmen gerekir. Eğer zorluğu kabullenmeyerek ona isyan edersen yeni bir sınav daha çıkacaktır karşına, bu kaçınılmazdır. Sınavı kazanmak istiyorsan onu alt etmelisin. Onu kabullenmelisin. Ona “Senden dersimi aldım,” diyebilmelisin.

İnsanlar karşıma geçiyor ve soruyorlar “Neden bu talihsizlik beni buldu? Neden boşanmak zorunda kaldım?'' , ya da ''Neden acı çekiyorum?” diye. Sonra da bunun yaşamlarındaki felaket olduğuna inanıyorlar. “Bu bir felaket!” diye isyan ediyorlar. Fakat çözüme odaklanmak yok! Tek odakları neden bunu yaşadıkları… Günlerce düşünüyorlar ve yaşam onları unutuyor. Yaşam “Sen beni olduğum gibi kabul etmiyorsun,” diyerek kırılıyor onlara… Ama bunu duymuyorlar… içsel sesleri o kadar gürültülü ki, yaşamın haykırışını duyamıyorlar.

Bana ”Bu bir felaket,” diyorsun, ama asıl felaket bu değil ! Asıl felaket senin geçmişte yaşaman. Sen gerçek yaşamında bir kere boşanıyorsun, ama zihnen her gün an be an bunu yaşıyorsun. Evet, sen dün bir kere acı çekmiş olabilirsin, ama bugün binlerce kez olayı zihninde canlandırmakla o acıyı tekrar tekrar yaşıyorsun…

Gerçek felaket bu!... Düşüncelerini takip et, bunu otur kendin için yap! Seni nereye götürüyorlar izle… Kendine zaman ayır. Bırak artık isyan etmeyi de çözüm için zaman ayır kendine.

Seni ben anlayamam, seni bir uzman anlayamaz, seni yalnızca sen anlarsın! Ben anlarım dersem yalan söylemiş olurum. Ben anlamak isterim sadece, ama seni senin kadar hiç kimse iyi anlayamaz.

Buradayım, güzel haberlerini bekliyorum… Yaşamı olduğu gibi kabullendiğini bana bildirmeni bekliyorum…

Şimdi git ve yalnız kal!

Sadece kendini izle…

alıntı

03 Ağustos 2021, 00:34	#1
CURRY SAUCE Kusursuz dost arayan dostsuz kalır.	Sorunsuz bir yaşam İnsanlar bana soruyorlar “Nasıl sorunlarımdan kurtulabilirim,” diye. Ben de onlara “Öncelikle yaşamı sorunlarıyla birlikte kabullenin,” diyorum. Buradaki paradoks bu… Yaşam var oldukça sorunlar da olacaktır. Ama buna hala alışamadığını görüyorum. Sorunsuz bir yaşam, balıkların yüzmediği bir denize benzerdi. Denizi anlamlı kılan içinde yaşanlardır, onlar denizi güzelleştirir. Onlar denize farklı bir büyü katarlar. Zorluklar da öyle! Onların senin yaşamındaki kutsal sınavlardır. Sınavını geçmek için doğru düşünmen gerekir. Eğer zorluğu kabullenmeyerek ona isyan edersen yeni bir sınav daha çıkacaktır karşına, bu kaçınılmazdır. Sınavı kazanmak istiyorsan onu alt etmelisin. Onu kabullenmelisin. Ona “Senden dersimi aldım,” diyebilmelisin. İnsanlar karşıma geçiyor ve soruyorlar “Neden bu talihsizlik beni buldu? Neden boşanmak zorunda kaldım?'' , ya da ''Neden acı çekiyorum?” diye. Sonra da bunun yaşamlarındaki felaket olduğuna inanıyorlar. “Bu bir felaket!” diye isyan ediyorlar. Fakat çözüme odaklanmak yok! Tek odakları neden bunu yaşadıkları… Günlerce düşünüyorlar ve yaşam onları unutuyor. Yaşam “Sen beni olduğum gibi kabul etmiyorsun,” diyerek kırılıyor onlara… Ama bunu duymuyorlar… içsel sesleri o kadar gürültülü ki, yaşamın haykırışını duyamıyorlar. Bana ”Bu bir felaket,” diyorsun, ama asıl felaket bu değil ! Asıl felaket senin geçmişte yaşaman. Sen gerçek yaşamında bir kere boşanıyorsun, ama zihnen her gün an be an bunu yaşıyorsun. Evet, sen dün bir kere acı çekmiş olabilirsin, ama bugün binlerce kez olayı zihninde canlandırmakla o acıyı tekrar tekrar yaşıyorsun… Gerçek felaket bu!... Düşüncelerini takip et, bunu otur kendin için yap! Seni nereye götürüyorlar izle… Kendine zaman ayır. Bırak artık isyan etmeyi de çözüm için zaman ayır kendine. Seni ben anlayamam, seni bir uzman anlayamaz, seni yalnızca sen anlarsın! Ben anlarım dersem yalan söylemiş olurum. Ben anlamak isterim sadece, ama seni senin kadar hiç kimse iyi anlayamaz. Buradayım, güzel haberlerini bekliyorum… Yaşamı olduğu gibi kabullendiğini bana bildirmeni bekliyorum… Şimdi git ve yalnız kal! Sadece kendini izle… alıntı
	Alıntı Yap

Şu anda bu konuyu görüntüleyen etkin kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 ziyaretçi)