Hey, Aptal!

İnsanların benimle ilgili en büyük yanılgıları iyi niyetimi aptallık ile karıştırmalarıdır. Benim ise en sevmediğim şeydir bir insanın karşısındakinin aklını küçümsemesi. Başkasına yapıldığını gördüğümde de sevmem, müdahil olurum, bana yapıldı mı kontrollü davranmazsam insanın şah damarını hedef alırım. Öldürmeden bırakabilmem için de, annem gibi, kalbimi avuçlarının içinde şefkatle tutabilen bir kaç insanın müdahalesi gerekir.

Şu sıralar annem yanı başımda değil. Fikrine kolayca danışamıyor, kolayca sakinleşemiyorum. Yine de bence çok iyi idare ediyorum. İdare etmek istemediğim halde idare ediyorum. O yüzden bugüne kadar sık yapmadığım bir şeyi yapıp forum üzerinden “anlayana” ithaf etmek için yazı yazayım dedim ve anlayana kelimesinin yerine başlıktaki “Aptal” sıfatı döküldü kalemimden. Şöyle bir baktım ve dedim ki, “gayet yerinde olmuş; elleme, Didem.”

Bir davranış sabrımı taşırmış olsa da, sizlerden aslında çok fazla var… Sizin IQ’nuz çift basamaklı sayıları geçmediği için benim terbiyemi aptallık olarak görmeniz çok anlaşılabilir fakat olan biteni anlamayıp, sonsuz bir iyi niyetle yaklaşacağımı düşünmeniz ancak kibriniz ile açıklanabilir.

Bu yazıyı okuyacağınızdan çok emin olduğum için, son bir uyarı olsun diye, kendimi son bir defa anlatıp, tanıtmak isterim…
Benim arkadaşlıklarım ve özellikle dostluklarım, çok sağlam temeller üzerine kurulur. Sizin aksinize haddimi bildiğim ve yargılamadığım için, kimin eşeğine binersem onun türküsünü çığırmaktansa doğru bildiğim türküyü çığırdığım için, milletin hayatı hakkında atıp tutacak kadar boş olmadığım için ve en önemlisi sevgimi göstermekten çekinmediğim için temelleri sağlamdır.
Dostlarım bilirler ki ben işgüzarlık yapmam, yapana tahammül etmem, yanlışa yönlendirmem. Sadece hayatlarındaki yerimden emin olduklarımı döverim de söverim de severim de. Ben sevdiklerimi cezalandırıyorum diye, kendinde benim yaptığımı yapma hakkını gören, kendisine bir şeyleri görev edinen insanlardan ise hiç haz etmem. Benim dostlarımla aramda olan bitene karışıp, türlü işgüzarlıkla manipüle edebileceğini sanan kıt akıllıları ise hiç affetmem. Elbette ailelerinden alamadıkları terbiyeyi vermeye kalkışmam ve o çokça uzun, ayarsız dillerini koparıp, çöpe atarım. Hem de bu çöpe atma işlemini öyle korktuğunuz çakma lamerler, diklendiğiniz ahlak bekçileri veya alıştığınız ağzı leş kokan klavye delikanlıları gibi yapmam; insanlığınızı sorgulayıp, iki damla göz yaşınızı akıttığınızdan emin olacağım şekilde yaparım.

Yeterince tanıştık sanırsam…
Keyifli forumlar dilerim.

D.T.