Çok uzun olmayan bir zaman önce, uzaklarda bir yerlerde, bir krallıkta, güçlü ve acımasız bir kral vardı. Krallığın halkı, kralın adaleti ve gücüne hayran olsa da onun zalimliği nedeniyle dehşete düşmüştü. Bir gün, krallığın en ünlü şairi, kralın sarayına çağrıldı. Kral, şaire bir görev verdi: “Bana bir şiir yaz ve ölüm meleğini de içersin,” dedi. Şair, görevi kabul etti ve birkaç gün sonra geri döndü.

Kral şiiri okudu ve memnun kalmadı. Şair, bir ölüm meleği hikayesi yazmıştı, ama kral onun daha fazla ölüme odaklanmasını istedi. Şair, kralın isteğini kabul etti ve bir kez daha yazmaya başladı.

Ancak, bu kez şiirin sonunda ölüm meleği yerine, bir tanrı vardı. Kral, şaşkınlık içindeyken şiiri okudu. Şiirde, tanrı, krala ölüme karşı yaptığı yanlışların hesabını sordu ve onun yaşamını sonlandırmadan önce kendisini affetmesi için son bir şans verdi.

Kral, şiirin etkisinde kaldı ve kendisine yapılan yanlışların farkına vardı. O günden sonra, krallıkta daha adaletli ve merhametli bir yönetim sergiledi. Kralın krallığı, artık daha adil ve merhametli bir yönetim altındaydı. Halkı mutlu ve güvende hissediyordu. Ancak kralın içinde hala bir korku vardı. Ölüm meleği, onu her gece kabuslarında ziyaret ediyordu. Kral, o gece ölmek istemediğini düşünüyordu.

Bir gün, krallığa ölüm meleği gerçekten de geldi. Kralın kapısını çaldı ve onu almaya hazır olduğunu söyledi. Kral, ölüm meleğine karşı koyamadı. Ancak ölüm meleği, onu almaya gelmemişti. Onu sadece bir uyarı yapmak için ziyaret etmişti.

Ölüm meleği, krala “Yaşamınızın sonuna yaklaşıyorsunuz, ancak henüz zamanınız gelmedi. Hayatınızda yapacak daha birçok şeyiniz var. Adaleti sağlamaya ve insanlara yardım etmeye devam etmelisiniz” dedi.

Kral, ölüm meleğinin uyarısını dikkate aldı ve gerçekten de daha fazla hizmet etmeye karar verdi. Halkına daha çok yardım etmek için çalıştı ve güçlülerin zayıfların haklarını çiğnemelerine izin vermedi.Yıllar geçti ve kral ölüm meleği tarafından ziyaret edildiğinden beri daha merhametli, mutlu ve huzurlu bir yaşam sürdürdü. Artık ölümden korkmuyordu, çünkü ölümle bizzat tanışmıştı ve kaderinin kontrolünü elinde tutuyordu.

Ve böylece, kralın hayatındaki son ziyaret, ona hayatının anlamını hatırlattı ve o da hayatının geri kalanını insanlığa hizmet ederek geçirdi. Krallığında barış ve adaletin hüküm sürdüğü bir dünya yarattı ve ölümünün ardından yaptığı iyiliklerle nesilden nesile hatırlanmaya devam etti.