Kekemelik; ses, hece ve sözcüklerde uzatmalar, tekrarlar veya duraklamalarla ortaya çıkan konuşmadaki akıcılık bozukluğudur. Bu durum konuşma terapisi ile kontrol altına alınabilmektedir.


Dil gelişiminin hızlı olduğu 2,5-3 yaş aralığındaki çocuklar konuşurlarken kekemelik benzeri takılmalar görülebilir. Bu takılmaların çoğu olağandır, çocukların dil gelişiminin bir parçasıdır. “Erken dönem kekemelik” dediğimiz sınıflandırmaya girse bile %70 - %80 ihtimalle geçicidir ancak “%20 geçmeme olasılığı” önemli bir orandır.

Kekemeliğin Nedenleri
Gelişimsel kekemelik genetik, bilişsel, motor, dilsel, nörolojik ve çevresel faktörlerin etkilediği çoklu nedenlere dayalı nörogelişimsel bir bozukluktur. Çok bileşenli bir etiyolojisi olduğu yaygın olarak kabul gören kekemelik her bireyde, farklı etmenlerin farklı kombinasyonlarının, farklı düzeylerde mevcut olması nedeniyle birbirinden farklı tablolar ortaya çıkarmaktadır. Bu sebeple kekemelik; bilişsel, fiziksel, dilsel, duygusal ve sosyal bileşenler arasındaki etkileşimler temel alınarak çok boyutlu olarak değerlendirilmektedir.

Ailelere öneriler:
- Çocukların ailelerine yöneltebilecekleri’ ‘Benim konuşmam çıkmıyor’ ‘Konuşurken zorlanıyorum’ vb. sorularla sıklıkla karşılaşabiliriz. Böyle bir durumla karşılaşan aile öncelikle sakinliğini koruyup böyle bir şeyin kendisinde de zaman zaman olduğunu söyleyebilir.
-‘Yapma’, ‘Öyle konuşma’ ‘Sakin ol’ ‘Yavaş konuş’ ‘gibi ifadeler çocuğa yardımcı olmamaktadır.


-Sözünü kesmeden, tamamlamadan, sakin bir şekilde sözünün bitmesini bekleyin.
-Bunlara ek olarak, ev ortamındaki ve çocuğunuzla iletişim sırasında oluşabilecek stres faktörlerini belirleyin.
-Konuşma hızınızı konuşmanın doğallığı bozulmayacak şekilde yavaşlatın.


-Çocuğunuza fazla ve sıkıştırır tarzda sorular sormaktan kaçının.
- Komşu, anneanne-babaanne ve dede gibi yakın dost ve akrabaları da konu hakkında bilgilendirin.
-Çocuğunuz ile konuşurken mimiklerinize ve tavırlarınıza dikkat edin. Ona üzgün, şaşırmış şekilde bir yaklaşım sergilemeyin.
- Kekemeliği olan veya kekemelik benzeri konuşma örüntüleri olan çocuklar başka çocuklarla kıyaslanmamalıdır. ‘Bak abin nasıl konuşuyor’, ‘Hadi benim gibi konuş’, ‘Başka çocuklar böyle yapmıyor’, ‘Dikkat mi çekmeye çalışıyorsun?’, gibi ifadeler hem çocuğa söylenmemeli hem de aile içinde konuşulmamalıdır.