Hayata dair yaşanmışlar var.. Bizler hep kendimiz gibi yaşayanlardan bahsederiz. Acaba sordukmu kendimize, neden cevremize sahip cıkmıyoruz. Neden agaclarımıza neden solan çiçeklerimize hayat olmuyoruz.. Birilerini mutlu edecez diye dalından acımasızca koparıyoruz.. Peki neden o güzelim ormanlarımıza zarar verip yakıyoruz. Ve masum canlıları yok ediyoruz.
Zevkmi yoksa vurdumduymazlıkmı.. Bizlerden medet bekleyen sevilmeyi bekleyen canlılarımızı koruyamıyoruz. Kayboldu deilmi içimizdeki merhamet yok oldu deilmi şevkatimiz.
Yanmasın artık ormanlarımız ölmesin masum hayvanlarımız, yok olmasın nefes aldıgjmız doga..
Bir insan nasıl evladına kıyamıyorsa lütfen kıymayın meyva veren agaclarımıza kıymayın minik hayvanlarımıza bir kusun cıvıltısını yok etmeyin.. İnsan nasıl onursuz yaşayamazsa dogada o güzel masum hayvansız yaşayamaz..
Unutmadan sölim bir tohum bin masumun yaşam kaynagıdır..
Dogayı ve hayvanlarımızı sevelim..

Yeşil bir cevre harika bir doga ve masum canlılarımızın yaşaması için gelin hep birlikte bir tohum atalım topraga...

Dogasız hayat merhametsiz yaşam olmaz...

~~~EzeL~~~