Hani derdinya bana annem "ne yaparsan yap birine kendinden çok deðer verme" diye.
Kusura bakma annem dinlemedim yine her zamanki gibi sözünü.Hani komþuya gitme derdin dinlemez kaçýp kaçýp giderdim ya.Çocukluðum tutmuþ yine dinlemez olmuþum o güzel nasihatlarýný.Kendimden çok deðer verir olmuþum sevdiklerime..Gidiceklerini bile-bile.

Hani demiþtin ya biri için çabalayýp biþey yaptýðýnda sana teþekkür etdiklerinde "biþey deðil" deme asla diye..Yaptýðýn þeylerin deðeri düþer gözlerinden.Çok kolaymýþ gibi gelir onlara.Uðraþlarýn,çabalarýn bir kendine kalýr.Beklentileri artar.Yorulursun þu 3günlük dünyada..Asma suratýný annem ben yine dinleyememiþim seni.Saçýmýn tek teline zarar gelmesin diye beyazlatdýðýn o saçlarýn hakkýný nasýl veririm þimdi ben sana...?

Hep sevgilerin en büyüyünü verdin bana baþkalarýndan beklentim çok olmasýn diye.
Ah be annem ben nasýl elin insanýndan beni senden çok sevmesini beklerim.
Aðla kýzým asla içine atma diyordun ya gözyaþlarýmý içime attýðýmdan mý bu yorgunluðum?
[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Gülmek için sebebin yoksa aðlamak için nedenlerini çoðaltma demiþtin ya hani.Sana baka baka anne ya harbi bir insanýn nasýl gülmek için birtane bile sebebi olmaz demiþtim.Anne...Sen varmýþsýn.Senden daha büyük ne mutluluðum ola bilir ki benim.Niye gözlerin hep uzaklara dalýyor dedin ya annem,gözleri uzaklara dalan insanlarýn yakýnlarda olmayan bir hikayesi varmýþ.
Neyse annem hem saatlerce birþey anlatacak kadar dolu,hemde tek kelime edemeyecek kadar yorgunum.Ne sesimden anlayan var,nede sessizliðimden.

-Kýzma annem kendimi,sessizliðimi,çaresizliðimi anlattým.Kýzma annem kendimi yazdým bu satýrlara..