|
|
03 Ekim 2022, 06:25
|
#1 |
  |
06:25
Çaresizliğin satır aralarından sesleniyorum sana.
Kimsesizliğin tokat gibi yüzüme vurduğu anlarda parmak uçlarından sızan su damlalarından biriktirdim gözyaşlarımı, kahkalarımla boğduğum kaç sessiz çığlık var bilmiyorum. İstanbul diyorsun ya bir kez daha aşık oluyorum sana. İki yakasını bir araya getirmeye ramak kala kendi ellerimizi yine kendimiz tutuyoruz.. Ellerine dokunabilsem buz keser bedenim, bakışlarına yakalansa bakışlarım yangın çıkar. Şahit olsun İstanbul bize..! Kimsesiz yanlarımızı tamamladığımızı yazsın sokak başlarına aşıklar. İntihar eden onlarca hayali yüzdürelim boğazında kağıttan yaptığımız gemilerle. İki dudağından dökülsün her adımım ve yaşanması gereken herşey sana dair olsun. Sana ait ne varsa sahiplenebileyim..! Kanıyorum görmüyor musun.? Yalnızlık dönüyor etrafımda, çaresizliğim almış başını gidiyor. Neyi tutsam elimde kalıyor.. Paramparça ellerim hayat yarasından görünmüyor, kalbim kırık dökük. Parmak uçlarım nereye dokunsa yangın oluyor, kül oluyor bedenim. Yok oluyorum ve ben bile farkında değilim.. Mutluluğum elinden şekerlemesi alınmış bir çocuğun ki kadar sahipsiz şimdi. Söyle, Sahiplenebilir misin beni şimdi.? ..
________________
Üflesen, nefesine takılsak.. |
|
|
|
03 Ekim 2022, 14:47
|
#2 |
   |
Mutluluğumuzu sahiplendirme çabamızdan mı acaba bu kalp sızısı?
Mutluluk paylaşılmalı diye öğretmişlerdi bize, sahiplendirmeye kalktık diye başaramadık herhalde. Ellerinize sağlık @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...].
________________
  |
|
|
|
03 Ekim 2022, 15:46
|
#3 |
  |
Kaleminize sağlık @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...].
________________
Bir Defa Aldatan Kisiyi Affedersen, Seni Yine Kullanir;
Çünkü Ihanet Bir Ruh Hali Degil, Karakterin Dökülüş Biçimidir. |
|
|
|
09 Ekim 2022, 02:02
|
#4 |
   |
Çaresizliğin satır aralarından sesleniyorum sana.
Yalnızlık dönüyor etrafımda, çaresizliğim almış başını gidiyor. Neyi tutsam elimde kalıyor.. Emegine Yuregıne saglık @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...].
________________
  𝓗𝓮𝓻 𝓼̧𝓮𝔂 𝓼𝓮𝓷ı𝓷𝓵𝓮 𝓰𝓾𝔃𝓮𝓵 |
|
|
|
10 Ekim 2022, 01:09
|
#5 |
 |
" Ilık bir ilkbahar akşamı esen rüzgarla gelen gül kokusu gibi huzurla dolar ellerinin yüzüme dokunduğu her an.. Avuç içlerin avuçlarımda birleşse o an aşkın bir kelebek gibi ömrünü adar ömrünün en güzel anlarına.. Gözlerin gözlerime bir kere bakıp dalsa o an sevgim uçsuz bucaksız olur tıpkı mavi gökyüzü gibi derin denizler gibi yüreğime çarpar dalgaları hırçın ve yürekli.." Çok sevmek ne kadar güzel olsa da acılarını yaşamaktan geri alamıyoruz kendimzi. ve yine beni birşeyler yazmak için tetikleyen bir şiir oldu @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] emeğine yüreğine sağlık çok anlamlı yazı hatta daha öncekilerine hiç benzemeyen buruk bir okdr da üzücü dokunacağı yere dokundu. Teşekkürler 
|
|
|
|
13 Ekim 2022, 19:01
|
#6 |
  |
Neydi öznesi yüklemi olan bedbaht sözler
Neydi anlamsızca haykırışlar sözlerin kaleminde saklı olanlar Kimine göre özne Kimine göre yüklem Söyle bee şu nefes aldığımız dünyada Bir tutam mutluluk dediğimiz eli tutacakmıyız... Yoksa yok olup gidecekmiyiz. Vesselamm Emeğine sağlık grdaşlık içimi hoş eyledin gönül denizini harladın bilen mi...
________________
|
|
|
|
20 Ekim 2022, 07:12
|
#7 | |
|
|
Alıntı:
Yedi tepesinin herhangi birine yasladığımız ruhumuz şahit olsun; Akreple yelkovana kafa tutacak kadar cüretkar olabilirim parmaklarımın arasındayken parmakların.. Gel, gözlerimi astığım gözlerinin gölgesinde soluklanalım.. Yüzünün kıvrımlarını yeniden keşfederken Colomb misali, Her kuytuda nefes diye ciğerlerimize biz’i dolduralım.. Aldırma kelebeklerin ömrünün bir gün olduğunu söyleyenlere; Hangisi farkında yüzyıllardır karın boşluğunda dolandıklarının.. Karşımda sen, Menzilimde İstanbul’un mavisi.. İçim kor, Islak bir ateş misali.. Gel, Gel ki kıskansın Mecnun’un Leyla’sı seni.. Es, Es ki alev alsın bildiğimiz dillerin tüm harfleri..
________________
Üflesen, nefesine takılsak.. |
|
|
|
|
20 Ekim 2022, 12:22
|
#8 | |
|
|
Alıntı:
*Şevkatle Avuç içini öperken huzuru bulmak gibi ant içtik. Sabrın çölünde suya hasret iken. *Korkuyorum parmaklarımın arasından Kum saati gibi zamanın akacağına. *yazılıp çizilmemiş bir sayfa gibidir masum bakışlarla göz göze gelmek. *Bir bardak çaya iki nefes olsak,,, Yudum yudum geçer misin içimden? *Gel seninle yeniden dünyayı dolaşalım. *ateşle ateşte yürümek kadar zordur..Yansada ruhum ateşi sensin.. *Buğulu bulanık olan griye boyanmış Gökyüzü sensizlikten her gece ağlıyor, Cennette ki melekler bile nurumuzu kıskanıyor. *harflerin güldüğünü senin adında günlerimin güzel geçtiğini, deli deli estiğimin küllerini savurdum istanbulun yedi tepesine. *Bak işte gördün mü, bir varmış bir yokmuş gibi hiç bitmeyen Bir masalın başlangıcı olduk geceden sabaha karşı. |
|
|
|
|
20 Ekim 2022, 21:39
|
#9 | |
|
|
Alıntı:
Şehrin kalabalığından sıyrılıp, Issız bir bankım manzarasından izliyorum seni.. Zamanın amansız devinimleri arasında, Saatin seni sen geçtiği anların birindeyim.. Ruhumuzu yasladığımız şehrin her tepesinde, Galata’nın Kız Kulesi’ne olan aşkı anlatılıyor dilden dile.. Sahi; Bir varmış bir yokmuşla başlayan hangi masalın, Hangisinde rastlamıştım ben sana.? Adının harflerini çıkardım alfabeden, Kim nasıl yazıyorsa yazsın artık şiirlerini.. Şehrin her çıkmazı kapına, Her köşesi sana çıkıyor bundan sonra.. Aldırmıyorum kimin hangi yolu adımladığına.. İki çay söyledim, Biri açık.. İnceden, selam olsun Cemal Süreya’ya.. Gecenin rengine karışıyor savurduğun küller, Bilirim; Senden gelip yine sana dönecekler.. Geceden sabaha bir masaldı belki de; Kaçan uykuya inat, Sobelendik üstü kapalı her cümlesinde..
________________
Üflesen, nefesine takılsak.. |
|
|
|
|
20 Ekim 2022, 22:33
|
#10 | |
|
|
Alıntı:
Bin yıllık bir masaldan kalmıştık, belleğim bir Deniz fırtınasına uğramıştır... kaybetmiştik birbirimizi bilinmez sonu olmayan diyarlarda aradım seni. Yoksa, yoksa o masalın tesirinde mi kaldık aslında... Eski bir Mektup düşün etrafı o kadar çok kırışmış ki, hatta yanık izleri bile vardı.. Gözlerimi kapattığım'da sanki Pierre Lotti'den kocaman şehri izler gibi, derin iç çekişmelerimi rüzgara karşı bırakarak sana doğru esiyorum... Alfabeden adımın harflerini tekrar birleştirerek hece hece okudum bir nefeste, sana "üfleyerek nefesime takılarak" bana yazdığın şiirleri. |
|
|
|
| Şu anda bu konuyu görüntüleyen etkin kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 ziyaretçi) | |
|
|
21Beğeni
Normal
