İnsanın kalbinde bir şey hakkında iki ihtimâlden az zayıf olanı.
Mü'minleri haram işleyici yâni fâsık zannetmek sû-i zan olur. Sû-i zan haramdır.
Haram işlediğini öğrenerek bilerek sevmemek sû-i zan olmaz. Buğd-i fillâh olur sevâb olur.
Din kardeşinin ayıbını görünce ona hüsn-i zan etmeli te'vîline iyi şeyle yorumuna çalışmalıdır.
Onu ıslâh etmelidir. Kalbe gelen düşünce sû-i zan olmaz. Zan etmek yâni kalbin o tarafa kayması sû-i zan olur.
Sâlih veya fâsık olduğu bilinmeyen mü'mine hüsn-i zan etmelidir.
Fâsık (kötü) ve sâlih (iyi) olmasının ihtimâli müsâvî (eşit) ise şek şübhe olur.

Müsâvî değilse vehm olur. Bunlardan kaçınmak lâzımdır. (Hâdimî)