13 Kasım 1922’de başlayacağı belirtilen konferans İngiltere’deki seçimler dolayısıyla ancak 20 Kasım 1922’de başlayabildi. Konferansın açılış toplantısı Casino de Montbenon’da yapıldı. Açılış konuşmasını İsviçre Devlet başkanı M.Haab yaptı. Haab ülkelerin temsilcilerine “Ülkelerin ve halkların kaderini elinizde tutmaktasınız. Göreviniz hem nazik hem de çok büyüktür…. Çözümlemekte olduğunuz çetin sorunların kökleri geçmiş yüz yıllara derin bir şekilde gömülüdür” diyerek gerçekleri vurguladıktan sonra barışın gelmesini diledi.

Konferans çalışmalarını Ouchy Şatosu Otelinde sürdü. Konferansta önce içtüzük konusu görüşüldü. Konferansın resmi dilinin Fransızca olması, Toprak, Askerlik ve Boğazlar konusunun ele alınacağı Siyasi Komisyon, Yabancılar ve Azınlıklıklar sorununun ele alınacağı Yabancılara Uygulanacak Rejim Komisyonu ve Mali ve Ekonomik konuların görüşüleceği Maliye ve İktisat Sorunları Komisyonu olmak üzere üç komisyonun kurulması kararlaştırıldı. Bu komisyonlardan birincinin başkanlığına L.Curzon, ikincinin başkanlığına Garroni ve üçüncünün başkanlığına da Barriare getirildi. İsmet Paşa’nın çabalarına rağmen Türkiye’ye komisyon başkanlığı verilmedi.

Lozan Konferansında ele alınacak ve çözüme kavuşturulacak sorunlar üç-dört yıllık sorunlar değildi. Yüz yıllık sorunlar masaya yatırılacaktı. Atatürk’ün deyimi ile “bu denli karışık, bu denli bulaşık hesapların içinden çıkmak” pek te kolay olmadı. Sorunları ikiye ayırmak mümkündü.1-Türkiye ile Yunanistan arasındaki sorunlar. Bunlar Doğu Trakya, Ege Adaları, Türkiye’de oturan Rumlar ve Yunanistan’da oturan Türklerin yer değişimi, Yunan ordusunun Anadolu’da yaptığı yıkımlar için ödemesi gereken savaş tazminatı. 2. Türkiye ile İtilaf Devletleri arasındaki sorunlar. Bunlar da azınlık hakları, mali, adli, iktisadi kapitülasyonlar, boğazlar, Musul, borçlar vb. konulardı.

Türk Heyeti, bin bir güçlüklerle elde ettiği bağımsızlığı Lozan’da dünya devletlerine kabul ettirmek için çalışırken İtilaf Devletleri temsilcileri vesayet altına aldıkları Osmanlı Devleti ile yapmış oldukları Sevr Antlaşmasına benzer bir antlaşma yapmak istiyorlardı. Onlara göre Türkiye Birinci Dünya Savaşında yenilmişti. Bunu göz önünde bulundurmalıydı. Hâlâ Mondros Mütarekesini hatırlatıyorlardı. Türk heyeti ise Mudanya Mütarekesi sonrasında Lozan’a geldiklerini, dolayısıyla da galip bir devlet olarak devletlerarası eşitlik kuralının göz önüne alınmasını istiyordu. İki tarafın istekleri oldukça farklıydı. İşte bu nedenle görüşmeler hayli uzun sürdü ve iki dönemde tamamlanabildi. Birinci dönem 20 Kasım1922’de başladı 4 Şubat 1923’e kadar sürdü. Anlaşmaya varılamadığı için 4 Şubatta ara verildi. İkinci dönem 23 Nisan 1923’te başladı ve 24 Temmuz 1923’te antlaşmanın imzalanması ile sona erdi.