İstanbul'un fethinden sonra 15. yüzyıl'ın ikinci yarısında İtalya yarımadasında sanat ve bilim dallarında büyük bir atılım yaşandı. Rönesans (Yeniden doğuş') adı verilen bu hareket çağdaş Batı Avrupa ile klasik antikite arasındaki bağın tekrar kurulmasını sağladı. Arap bilimi (özellikle matematik) alınmış, deneyselliğe geri dönülmüş, yaşamın önemi hakkında yoğunlaşılmış (örneğin Rönesans hümanizmi), matbaanın bulunmasıyla ve sanat, şiir ve mimari'de ortaya çıkan yeni tekniklerle bilgi yayılabilmiş, böylece köklü bir değişim başlamıştır. Bu çağ uzun zamandır geriye düşmüş olan Avrupa'nın ticaret ve coğrafi keşiflerle yükselişinin öncüsü olmuştur. İtalyan rönesansı bu dönemin başlangıcı olarak kabul edilir.


Almanya'da Rönesans Hümanizm ile başladı. Hollandalı Erasmus ve Alman Martin Luther dinsel konuları incelediler. Martin Luther Hristiyanlıkta Protestanlık adı verilen Reform hareketini başlattı. Fransa'daki Rönesans'a krallar öncülük etti. Mimar Pierre Lescot en önemli Rönesans sanatçısıdır. Fransız Jean Calvin Luther'in reformcu fikirlerini açıkça benimsediği için Paris'ten ayrılmak zorunda kaldı (1534) ve bir süre Strazburg ve Basel'de kaldıktan sonra 1541'de Cenevre'ye yerleşti ve Kalvinizm'i geliştirdi. Alman sanatçı Albrecht Dürer dini tablolar yaptı. İngiltere’de Shakespeare, İspanya’da Cervantes ünlü eserler yazdılar. Rönesans’ın sonucunda Skolastik görüş (Kilisenin dar görüşü ) yıkıldı. Yerine pozitif ( Bilimsel ) düşünce hakim oldu. Reform hareketlerini hazırlamıştır. Bilim ve teknikteki gelişmeler hızlanmıştır. Avrupa’da sanattan zevk alan aydın (burjuva) sınıf ve halk sınıfı oluşmuştur. Din adamlarının ve kilisenin halk üzerindeki otoritesi sarsılmıştır. Avrupa’nın her yönden gelişmesine ve güçlenmesine öncülük etmiştir.

Alıntı.