Türkiye’de avcýlýk, av hayvanlarý bakýmýndan üç kýsma ayrýlýr. Büyük av; yivli silahlarla yapýlýr. Bu avcýlýk hemen hemen 2000 m yükseklikteki bölgelerde olur. Buralarda bulunan dað keçisi, ayý, dað koyunu gibi hayvanlar avlanýr. Bu av türü memleketimizde pek yaygýn deðildir. Su ve su kenarý hayvanlarý avcýlýðý; yabani kaz, ördek çeþitleri, toy vb. hayvanlarýn avcýlýðýdýr. Bu tür avcýlýðýn yapýldýðý kuþlarýn çoðu göçmen kuþlardýr. Ördek, av mevsiminde hemen hemen her göl ve su kenarýnda bulunur. Kýþ aylarýnda Konya Ovasý, Akþehir, Altýnova ve civarlarýnda kaz sürülerine çok rastlanýr. Kaz ve ördek avcýlýðý çok ustalýk isteyen bir iþtir, ayrýca bu, en zevkli av çeþididir. Dað avý; meraklýsý ve tatbikçisi pekçok olan bir av çeþididir. Bu tür avcýlýkta av tüfeði ile dað ve ormanlýk bölgelerde bulunan çeþitli av hayvanlarý, takip edilmek suretiyle avlanýr. Bu av çeþidi yurdumuzda çok yaygýn, yaygýn olduðu kadar da bilgisizce yapýlmaktadýr. Her av hayvanýnýn belirli bir avlanma zamaný vardýr. Bu hayvanlar ancak bu zamanlarda avlanýrlar. Böylece hem hayvanlarýn nesli tükenmemiþ, hem de avcýlýk kurallarýna uyulmuþ olur. Ne yazýk ki yurdumuzda pekçok kimse bu durumun ehemmiyetinden habersiz bir þekilde rastgele ve elinde tüfek önüne gelen her hayvaný avlamaktadýr. Bu yüzden artýk bazý hayvanlarýn nesli tükenmiþ veya tükenmeye yüz tutmuþtur. Avcýlarýn unutmamasý gereken en önemli husus, av kurallarýna harfiyen uymak, böylece nesli tükenmeye yüz tutmuþ hayvanlarýn çoðalmasýný saðlamaktýr.

Yurdumuzda
avlanan belli baþlý kuþ ve hayvanlardan bazýlarý þunlardýr: Keklik, çil, býldýrcýn, sülün, turaç, toy, megzerdek, baðýrtlak, güvercin, çulluk, ördek, kaz, tavþan, geyik. Bu hayvanlarýn amansýz düþmaný olan hayvanlar ise; çakal, tilki, porsuk, gelincik, kokarca, aðaç ve kaya sansarý, yaban kedisi, karga, saksaðan ile yýlanlardýr.