Öncelikle aşkın, sadece duygusal ve psikolojik bir süreç olmadığı, aksine hormonların etkisiyle yaşanan nörolojik bir süreç olduğunu bilmek olayları daha iyi ve doğru analiz etmeyi kolaylaştıracaktır.

İnsanların beynindeki sevgili imajı, aşık olacakları kişi imajı, doğduklarından yedi, sekiz yaşına kadar gördükleri kişilerden etkilenerek bilinçaltlarında şekillenmekte ve bir imaj oluşmaktadır.

Bilinçaltında şekillenen bu imaj, uygun kişi görülünce beyni uyararak, o kişiyi algılayacak şekilde harekete geçirmeye başlıyor. Ve ilk görüşte aşk bu hormonların salgılanması ile yaşanan bir durumdur.

Bu hormonlar; kalp atım hızından, reflekslere, duygu durumumuzdan, uykuya bütün fonksiyonlarımızı etkilemeye başlamakta ve bu hormonların etkisiyle hedef kişi dünyanın en güzel ve eşsiz kadını veya erkeği olarak görülmeye algılanmaya başlıyor ve bu süreçte bütün olumsuz özellikler beyin tarafından göz ardı ediliyor, görmezden geliniyor ve engelleniyor. Çünkü beyin; bilinçaltında yatan imaja uygun kişiyi kaybetmemek için, kendisini bile devre dışı bırakacak derecede hedef kilitleniyor. Âşık olup da hiç kimseyi dinlemeyen, hiçbir şeyi gözü göremeyen kişilerin davranışlarının altında işte bu süreç yatmaktadır. Yaşanan bu süreçte; hormonların etkisiyle mantıklı düşünme ve davranma devre dışı kalmakta ve depresyon gibi bir hastalık hali yaşanmaktadır.