Hayattan beklediklerimiz umutlarımız, hayallerimiz ve hayatın bize verdikleri çelişkiler , tecrübelerimiz , anılarımız.Bu alışveriş çerçevesinde her zafer de her kayıp da bir mihenk taşıdır. Bilinçaltımızda , hayallerimizde canlandırdığımız SEN ile karşımızdaki insanı üstüste koyarız, ne kadar benzeştiğine inanırsak o kadar etkileniriz , bu da aşkın şiddetidir.

Aşkın zamanla sevgiye dönüşebilmesi de gerçeklerin bu karşılaştırmaya eklenmesi ve değerlendirilmesi ile olur. Senizm aşkın felsefesidir; ama bunu yaparken işi formülize etmeden , matematikleştirmeden yani sınırsızlığını koruyarak ifade eder. Hayalimizde yaşayan sen bilinçaltımız tarafından çocukluk , zaferler , kayıplar , inançlar , tutkular… v.b. kullanılarak yaratılır , belki de her erkek çocuk annesini , her kız babasını temel alarak bir SEN yaratır kendine.

Herbirimizin ulaşamadığı , beğendiği , çok etkilendiği en az bir SEN’i olmuştur ve yine herbirimiz mutlaka başka biri veya birileri gözünde ulaşılmayan veya ulaşılamayan bir SEN olmuşuzdur ama benliğimiz çoğunlukla bizi ulaşılmayan görene değil de , bizim ulaşılmaz gördüğümüze ilgi duyar ; bu da tatminin bir aşamasıdır.

Aklımızda canlandırdığımız kişiyi ararız , SEN’i bulduğumuzu düşünmek karşımızdakini gözümüzde canlandırdığımız zannetmekle başlar ve o olmadığını anlamakla biter veya karşımızdakinin SEN yerine geçmesi sonucu uzun süreli olan sevgiye dönüşür. Uzun süren ilişkilerde veya platonik aşklarda herzaman iki taraflı bir gizli ‘koşturmaca’ vardır.Bir kaçan ve bir kovalayan bunun taraflarıdır , zamanla bu roller de kişiler arasında değişebilir ama sonuçta klasik tabirle ve düz mantıkla ‘Kaçan Kovalanır’. Aşk şiddeti ve süresi belirli olmayandır ve parçadır.Sevgi ise aşkın gerçekler ve mantık süzgecinden geçtiğinde ulaşılan olumlu sonuçtur ; bütündür.

Aşk güzelliği ve heyecanı, sevgi anlamı kapsar. Aşk ulaşılmayan , ulaşılamayan olmak zorundadır, fakat küreselleşen dünya bugün iletişim ve tüketim çılgınlığı ile yitirilen değer yargıları arasına sevgiyi de ekliyor.Yani bir ömürde yaşanacak ve zamanla sevgiye dönüşerek devam edecek bir aşk çok daha kısa bir sürede tüketiliyor. Yasaklanan , ayrıcalıklı olan yani zor olanın çekiciliği bu tüketim çılgınlığı yüzünden yok oluyor.

Milenyum insanı aşkı yoğun ama kısa süreli yaşıyor böylece tatmin olamıyor ve sevgiye dönüştüremeden bitiyor. Senizm, insanı kendi duygularına yabancılaştıran, birçok değerden; ve en önemlisi de sevmelerden uzaklaştıran ve adına da yükselen denen “değerlere” karşı bir sığınak, bir direnç limanıdır.


Alıntı