[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

..


Şimdilik acı çekiyorsam,
üzülüyorsam ve özlüyorsam seni hala;
yokluğuna hemen alışamayacak kadar
çok sevdiğimdendir.
Yani sen kalbimi kırıyorsun ya,
benim kırılganlığım
sana olan sevgime aslında,
Emin ol o da zamanla son bulacak.
Ama unutma,
Bir gün o kadar mutlu olacağım ki,
o kırıklar en çok sana batacak...

Senden sonra…
Aslında senden sonrası hiç olmadı…
Ne yaşadığımı bildim, ne sevdiğimi
ne de sevildiğimi…
Öyle bir boşluğa ittin ki beni
değil bir çıkış yolu bulmayı,
kendimi bile bulamıyorum hala…
Kurtulmaya çalıştıkça
daha da battım.
Yeni bir başlangıç diye diye
gömülüp kaldım her seferinde geçmişe.
Sevdiğim en güzel kadının mezarını
ellerimle kazıp yüreğime gömdüm.
Arkasından sövdüm,
Arkasından sevdim,
Arkasından özledim,
Arkasından ağladım…

Farklı birileriyle
her şeye yeniden başlamayı da denedim.
Bunun sebebi de yine sensin ama
bu da olmadı…
Kime sığındıysam
seni daha çok hatırladım.
Kime sarıldıysam
en çok senin kokun değdi burnuma,
en çok senin saçlarını sevdim,
en çok seni düşündüm.
Öyle ya, en çok sen acıttın içimi…

Dilerim ki en mutlu olduğun anda
kırılsın umudun...
Sana kıyamadığım kadar çok kırıl,
incin...
Benim gibi ol, eksik kal,
hep biraz yarım, hep eksik...
Ağla sevgilim, ağla!
Sayamadığım o kadar çok ahım var ki sana
tırnağın kırılsa beni hatırla...

Şiir ; Ezgin Kılıç

Yorum ; Belma /