Politik yaşantımız da ki çocuklar.
Artık Aptal bir suçtan ibaretim, kendimi elevermekten sıkıldım içimde ki kurgusal tükenmişlikten sıkıldım,beni anladığını sanmıyorum inancım tamamiyle kaybolmuş durumda dinen veya ruhen mazeret gözetmeksizin.
Düzelmek mi?
Bu yeterince inandirıcı değil, biraz düşüneyim;
Bunun ne olduğunun hakkında hiçbir fikr yok tamamı ile kendimi tamamlama cabası içindeyim, etrafıma bakıyorum sadece gözlerimin tam içine fazlasıyla icine hapsolmuş bir çocuk var.
Benden fazlasını bekleyen bir çocuk, benden hayatı öğrenmek isteyen bir çocuk, avuçiçi kadar ellerini avuçlarıma sığdırmaya başaran papatya kokusu ile büyüyen bir kız çocuğu bunu anlayabilen çok insan var artık.
Bunun ne demek olduğunu biliyorum, hala özgürleşmeyen bir halkın ulusal olma çabasında çırpınan çocuklarımız, bunun ne anlama geldiğini anlayabiliyormusunuz bence %40'ımız bunda hem fikiriz ama aziz nesin'i de anmista oldum.
Artik tum yaşantilarimiz politik kelimelerden,cümlelerden oluşuyor ve tüm yasantimizin içine hapsolmuş durumdalar.Bundan kurtulmak imkansız.
Kalem: 29.02.2024 11:30
________________
"Sevilmenin kıymeti bilinmiyorsa, Uzaklaşmak En güzeli ki üzülen sen olmayasın"
|