tutup toprağı kilden
boşluksuz çamur ve sonra
elleriyle değil...

binlerce iz ve yüzlerce çizgiler üzerinde
hayranlıkla izliyordu
çığlıklar içinde yaratılırken...

merak içinde dokunuyor
boşluğa doğru
öncesini görmek için geriye...

boşluğun nefessizliğinde boğulanlar vardı
başaramayanlar
çehresini çamurda unutanlar...

unutulanlar
uyuyanlar...

can-i