Bir İlkyaz Yağmuru
Bir İlkyaz Yağmuru
Alışılmadık bir ilkyazdı yaşanan
Güneşi beklemekle geçiyordu zaman
Gökyüzünde yağmur yağmur bulutlar
Çözülmek için bir komut bekliyordu
Oysa, sessizlik bir çığlık gibi büyüyordu...
Yalnızlık bile sıkılmış ki, dolanıyordu odalarda
Sayıyorduk ürkek adımlarını ...Bir , iki... Derken...
Ansızın hırçın bir rüzgar karışıyordu lafa
İlk aldanan oluyordu zeytin çiçekleri
Kar gibi savruluyorlardı zamana...
Gün bitiyordu... Lacivert bir hüzün kalıyordu geriye
Sokak lambaları yanıyordu birer birer
Fersiz bir ışık süzülüyordu tül perdelerden
Aklımıza düşüyordu, boynundaki kravatla...
Kendini sokak lambasına asan *Şair
Karanlık ve aydınlık...
Karanlık ışıkla mı açılırdı hep...
Bir ses, bir gülümseme... Yetmez miydi aydınlığa?
Kimdi yalnızlığın ayak seslerini saydıran
Kimdi sessizlik oruçları tutmamızı isteyen
"Çağın en karışık yerinde durduk" diyordu... Gülten Abla
Bilemedim...Zaman mı suçluydu, biz mi suçluyduk...?
Sonra... Bardaktan boşanırcasına bir ilkyaz yağmuru başlıyor
Bir şimşek bölüyor geceyi, aydınlanıyordu ufuk çizgisi
Bir deniz görüyorum...Hem de dalgalı bir deniz...
Ya da, ben gördüğümü sanıyorum...
Kıyıya vuruyor içimize attığımız her şey...İçimize attığımız her şey
Hümeyra Gün
________________
Sanalı bıraktım..
|