Sevmek ne tuhaf şey
Mutluluğumun kaynağı da sensin
Acımın sebebi de
Burnumun direği sızlıyor seni düşündükçe, üzülüyorum
Oysa ne güzel hayallerim vardı
Ne çok dua etmiştim. Birlikte yaşamak, birlikte yaşlanmak, birlikte ölmek için.
Herşeyin en güzelini seninle yapmak için ne kadar hevesliydim oysa.
Şimdi bütün heveslerim kursağımda birer kördüğüm.
Bütün duygularım yaralı,
Hayattan hiçbir beklentim yok artık.
Seni bekledim de ne oldu sanki?
İster dünya yıkılsın bu saatten sonra, isterse kıyamet kopsun.
Artık ne olacaksa olsun.
Ben körü körüne bağlanırken sana
Sen içten içe öldürmüşsün ya beni
Canın sağolsun.
Bir daha sever miyim böyle
Hırpalar mıyım kendimi yok yere
Bu da bana ders olsun.
Bu ders son olsun.

KAHRAMAN TAZEOĞLU