Öyle Bir Özledim ki Seni..

Öyle bir özledim ki seni yanağımda dolaşan ufak rüzgarlar, gözlerimden süzülen özlemin acısı. Ah ah nasıl anlatsam bilemiyorum yaralı bir kuş gibi çırpınıyor yüreğim gözlerim nemli ellerim titriyor sana yazdığım her mısrada. Bugün çok erken uyandım ellerimde ellerinin yokluğunun soğukluğu, yanmaya mecali kalmamış eski bir sobanın bacasından tüten dumanlar gibiydi yüreğimin içindeki korlar. Sanki tutunacak tüm dallarım kırılmış sanki bir daha Bahar uğramayacaktı içime. Kıyamet kopmuş gibiydi yokluğun.. yalnızca hissediyor insan kelimeler eksik kelimeler yanlış kelimeler cılız.

Bu kadar sevginin içerisinde en ağır acı hisseder mi insan. Aydınlık gülümsemelerinin içine,hüznü yerleştrir mi durup dururken insan.
Ve gelmeyeceğini bildiği mektup için, Her gün aynı heyecanla posta kutusunu açar mı bir insan. Dedim ya çok başka bir şey bu, ne kadar yalnızsam o kadar seninleyim şu günlerde. Seni yapayalnız bir tek bana bıraktım. Tutunamıyorum yalnızcık koskoca bir uçurum içerimde, biliyorum bunlar hep benim suçum pis kokulu yalnızlık düştü içime.
Renklerim solgun,renklerim harap. Seni sakladığım yerlere ulaşamaz oldum yollar yoruyor Beni takatim kalmamış Lakin fikrimde ve zikrim de sen. Ulaşmak istiyorum İlk günkü heyecan gibi titriyor dizlerim ve yalnızlık kapkara bir gece gibi çöküyor hayallerimin üzerine.
Eyyar telaşımı mazur gör ben uzun zamandır savaşıyorum yalnızlıkla ve sen benim bu savaştaki tek dayanağımsın..