Yapraklar dökülmeye başlandı
Çocuktum bilirim hatırlarım
"Adı havva"
"Saçları kınalı"
Sabah üşenmez elinde kova
Ahır kapısında beni beklerdi
Sarı kızdan süt sağmayı çok severdi
Ayaklarında "Ermenek, Lastik ayakkabısı"
Seslenirdi "Güzel kızım"
Kova dolduğunda yüzünde bir sevinç
Sevinç aslında torunlarının gülmesiydi
Seslenirdi şeker limonun altından
Oğluşum kovayı kap gel
Elimde bir büyük çilingir
Salana sallana yürürken hicsevmezdim
Ayağımın çamur olmasını
Nar bahçesine girdiğimizde
O büyük olanını bulur
Özelikle seçerdim seslenirdim
AnneAnne bu olsun ama eşki olmasın
Çok severdim
Narları çırparken
Başörtünü arkaya toplamasını
Bana hep "Sıpam" derdi
Akşam oldugunda
Onun bize seslenişini özledim özleyeceğim
" Uyuyun kuzularım "