'KEŞKE ELİMLE VEREBİLSEYDİM'
"Sevgili Atatürk, bebekliğimden bugüne kadar içimde iyi bir his var. Senin sayende bütün Türkiye ve Türk halkı barış ve huzur içerisindedir. Seni görmedim ama senin iyi kalpli, başarılı ve çok cesur olduğunu biliyorum.
Atam, keşke ölmeseydin, bu mektubu ben sana elimle verseydim. Seni rüyalarımda birçok kez gördüm.
Atam, sen benim ve tüm Türkiye için ölmedin, kalbimizde yaşıyorsun. Seni çok seviyorum ve seni hiç unutmayacağım.
"Sevgili Atatürk, bu mektubu 29 Ekim akşamı yazdım. Okulumuzda yapmış olduğumuz gösteride duygulanıp gözyaşlarımı tutamadım.
Sanki o anları yeniden yaşadım. Bu Cumhuriyet ne zorluklarla kurulmuş...
Kadınlar kucağında bebeğiyle savaştılar. Atatürk; sen bizi korudun, asker ağabeylerimiz ve amcalar bacağını, kolunu ve canını kaybetme pahasına savaşmışlardır.
Biz çocuklar adına bizim için kurduğun Cumhuriyet için çok teşekkür ederim Atatürk.
Ben de okuyup öğretmen olmak istiyorum. Bu vatana sahip çıkacak çocuklar yetiştireceğim.
Hatice ve Ayşe kadın, kucağındaki bebek için savaştı. Kolunu kaybeden askerler için bu vatana sahip çıkacağım."
