Koyup zarfın içine
Üstünü acıyla pulladım
Sana bir sevinçlik
Menevişli kuş yolladım
Son kuşlarımdı bunlar
Dedim telef olmasın
Geçti artık göğsümde
Kuş barınmaz anladım
Esti rüzgâr bozuk bozuk
Örselendi yüreğim
Eksik gedik ne varsa
Ezberden tamamladım
Bende sönen şavkıması
Sürsün diye yaşamın
Bu kuşları senin için
Gözlerimde sakladım