[YOUTUBE]7RkL9McfGsQ[/YOUTUBE]
Hayatın Işıkları
Hayatın elektrikleri nedense hep aynı noktada kesiliyor. Hedefler koyuyor, hayaller kuruyorum, onları kovalamaya koyulup inancımı tazeliyorum ve ortalık aniden kararıyor.
İlk kesintiden sonra öğrenmem gerekeni öğrenip, otomatik ödeme talimatını versem belki de tekrar tekrar aynı kesintiye uğramayız. Belki de tüm tesisatı değiştirmek gerekiyordur… Aynı hayalleri kurmamak, aynı hedeflere ulaşmaya çalışmamak gerekiyordur. Olmayacak duaya amin diyoruzdur belki. Çok zor şeyler istemiyoruz aslında ama belki de istediklerimiz hiç de hayırlı şeyler değildir. Karanlıkta kalıp yolumuzu kaybetmemiz gerekiyordur ki yanlış sandığımız sapağa yönlendirilirken fazlaca direnmeyelim.
Etraf ışıl ışılken, burda olmayı hak edecek ne yaptım diye düşünmezken, karanlıkta kalınca bağıra çağıra bu karanlık bana reva mı diye düşünmek nankörlükten fazlası değil. Revadır mutlaka…
Kimi insan, tıpkı gündöndü tohumu gibi, karanlıkta kaldığında hayat denilen yerde daha uzun bir fidana dönüşüyor. Sorun şu ki, karanlıktaki gündöndü tohumu daha uzun bir fideye dönüşse de güneşte yetişen gündöndü fidesinin gövdesi çok daha güçlü, yaprakları çok daha gelişmiştir.
Neyse ki elektrikler kesilmiş olsa bile güneş doğar her karanlığa…
D.T.