Papaz Külahı; İğağacı olarak da bilinir, Celastraceae familyasının Euonymus cinsini oluşturan 170 kadar çalı, küçük ağaç ve tırmanıcı bitki türünün ortak adıdır. Asya, Kuzey Amerika ve Avrupa’nın ılıman bölgelerine özgü olan bu türlerin pek çoğu süs bitkisi olarak yetiştirilir. Bazı ayrıksı örnekler dışında sürgünlere karşılıklı dizilen yapraklar, yaprakların koltuğunda şemsiyemsi salkımlar oluşturan çiçekler ve etli kapsül tipi meyveler türlerin ortak özelliğini vurgular.
Avrupa’dan Kırım’a ve Kafkasya’ya kadar çok geniş bir coğrafi yayılış gösteren adi papazkülahı (Euonymus europaea) kışın yapraklarını döken, 6 m yükseklikte bir ağaçtır. Türkiye’de de Trakya bölgesinden Doğu’ya kadar yaygın olarak yetişir. Yapraklar döküldükten sonra dalların üzerinde kalan kırmızı-turuncu renkli meyveleriyle çok güzel bir görünüm sergiler. Bu nedenle süs bitkisi olarak yetiştirilen pek çok çeşidi geliştirilmiştir. Avrupa’nın doğu kesimlerinde reçine çıkarılan bu ağaçların. sarımsı beyaz renkİi sert odunundan da yaygın olarak iğ, kürdan ve tahta çivi yapılır.
Uzakdoğuya özgü olan E.fortunei (ya da E. radicans) hava kökçükleri yardımıyla tırmanır ve kışın yapraklarını dökmez. Yeşilimsi renkli çiçekleri ve turuncu renkli meyveleri vardır. Yaygın biçimde süs bitkisi olarak yetiştirilir.
Kırmızı ya da mor renkli meyveler taşıyan E. latifolius ile dalları mantar kabarcıklarıyla kaplı olduğundan “siğilli papazkülahı” adıyla anılan E. verrucosus türlerinin her ikisi de Güney Avrupa ve Batı Asya’da yaygındır. E. atropurpurea ise Kuzey Amerika’nın doğu kesimlerine özgüdür.
________________
"𝐻𝑒𝑟𝑘𝑒𝑠𝑖𝑛 𝑦𝑎𝑛𝑖𝑛𝑎 𝑔𝑖𝑡𝑚𝑒𝑘 𝑖𝑠𝑡𝑒𝑑𝑖𝑔𝑖 𝑏𝑖𝑟𝑖𝑙𝑒𝑟𝑖 𝑣𝑎𝑟𝑑𝑖𝑟, 𝑔𝑒𝑐𝑒𝑛𝑖𝑛 𝑢𝑐𝑢, 𝑠𝑎𝑏𝑎ℎ𝑖𝑛 𝑘𝑜𝑟𝑢, 𝑐𝑒ℎ𝑒𝑛𝑛𝑒𝑚𝑖𝑛 𝑑𝑖𝑏𝑖 𝑏𝑖𝑙𝑒 𝑜𝑙𝑠𝑎..."