Bir Avuç Gitmek..
Bir avuç gitmek diye başlar bazı hikayeler, ucu bucağı olmayan gitmeler... Adım attığın sokağın lambaları bile sönmüştür artık ortalık karanlık ve sisli bir geceye bürünmüştür. Keşkelerle başlayan bir geceye merhaba diyorsun.. Bir avuç gitmek işte, bir anda gidemiyorsun ya zamanla bir pamuk gibi ya da bir kalem bir kağıtla avuç avuç gidiyorsun.. Bunun adı bir avuç gitmek..
Dalı kırılmış bir ağaçsın ne saranın var ne de merhem olanın.. Yine çareyi gitmekte buluyoruz az az adım adım.. Gözüne gelmeyen havalar ciğerine zifir gibi çöküyor da sigara sanıyorsun.. Bunun adı bir avuç gitmek..
Zaman geçtikçe geriye dönüp baktığında değişen bir şey olmadığını anlıyorsun mevsimlerden başka.. Şubatta aldığın bir nefes incitmiyor da seni mayıs ortasında aldığın güneşli havada insanların soğuğu incitiyor.. Bunun adı bir avuç gitmek..
|