Bir gün
Aliyim medet beklemem kuldan
Belki de düşerim şaşı bakan gözden
Sakınmaz konuşurlar kötü sözden
Kara sicim yola düşer de kesilir bir gün
Nice dertler yüklenip acıya yürüdüm
Tenden değil de bu yolda gönülden çürüdüm
Bir gün olmaz demeden dosta koştum
Umut sulanır da yeşerir bir gün
Ne diyeyim kadere bilemedim
Dert ile akan göz yaşım silemedim
Niye sevdaya düştün gönül nedir derdim
Vuslatı yaşatırım serde huzura erişir bir gün
Sarayda köşkte senin olsun Yaradan
Unutmak kolay mı yıllar geçse de aradan
Gönül yandı bir kere aşkın narından
Gönül’e sevda yağmurları serpilir de
Elbet sarılır bir gün
Umutla sıvazlarlar ardım sıra
Sitemim kendime değil kadere
Derim bazen Şerif'im bahtın kara
Güneş doğar bir sabah aydınlanır gönül bir gün
|