Yağmur damlası gibi düşüyorum usulca
Yağmur damlası gibi düşüyorum usulca
Her gece beklerdim pencere önünde, Yağmur yağarda hayale dalarım diye, Yağmurun yağdığı her an o damlaların sesi, güzel kokan toprak kokusunu soluduğum vakit hayale dalardım usulca..
Bir ben, bir hayalim, bir de meşalem yürüyoruz yağmurun altında...
Nedir içimde ki bu matem ? Bilmiyorum, En korktuğum anda, Bir anlam yükleyemiyorum... Kim bilir ? meçhuldur sokaklar tenhanın en özel yerinde, bir boşluk görüyorum tenha sokağın ortasında...
Ne kadar uğraşsam da karanlığı ve tenha sokakları kendime dost ediniyorum...
Benim Yanlızlığım bomboş sokakta yanan ışık misali.
Kendi edamla kendimi dinlemek gibi... Hayallerimin peşinden koşmak gibi, Kalbimde ki boşlukların açıldığı, Derin düşüncelerimden kör olduğum sessizliğin sesinde senin yolunda yol alır gibiyim...
Güneşin hüzünle battığı uykularımın geceye gündüz kattığı, o an gökyüzünden düşen bir yağmur damlası gibi düşüyorum usulca...
Düşen yaprak yanlız , Esen rüzgar yanlız, hayatta da ölüm de ansız...
Her şey fırtına gibi ansız, zamansız alır seni götürür...
Yüzüyorum derin düşünceler içinde...
SaRe...,,,
________________
Sen güLüşümü yakaLa çünkü öfkem sana ağır gelir...🎈
|