Kaç bahar kaç karakiş görür yüreğim bilmem ama.. Hiç bir görüntü hafif yağan karda yürüyen... Loş sarı renkteki lambalar altındaki sokakta.. Yüreğimizide birgün zemheri olucağini bilmediğimizdi... Nasilda soğuk acitmadi o dondurduğum zaman diliminde bizi.. Tebessümlerimiz yüreğimizi okadar isıtmiştiki.. Kördük göremedik bilemedik son beyazin son gördüğümüz kışimiz olacağini.. Bilemezdik bilseydik bu kadar sewmemeliydikki ki.. Belkiler keşkelerimiz olmazdi dedimya belki belki diye... Halbuki gercektik gölgen gölgeme karişmiştı.. Söyle eyy yüreğin kanayan yarasi.. Nasil yok sayarim nasil varolmamişiz gibi yasamayıi.. Nasil..
serCiya