Sensizlik ikliminde
Şimdi beşinci mevsim,
Hüzün sinmiş duvarlarda
Yankılanıyor sesim,

Denize düşmüş bir yaprak gibi
Sürüklenip akıyorum.
Yosun tutmuş düşlerim
Umutlar teğet geçiyor

Ben isyan kokuyorum.
Paslı mengeneye sıkışan ruhumu
Çepeçevre kuşatmış hasretin,
Ansızın yakalandım

Sensizliğe ansızın
Gecenin koynunda
Şimdi yapa yalnızım.
Baktığım aynalarda

Yansıyan silüetin
Buğulu gözlerle bakıyorum
Sen yoksun ya
Herşey boş, herşey anlamsız,

Herşey yalan.
Ve senden geriye kalan
Siyah beyaz bir fotograf karesi
Onuda yakıyorum.

Coşkun Arslan