Bakıyorum balkondan Güneş’e,
kanadı kırılmış kuş gibi.
Acıyorum kendime,
hergün bu kokuyu kokladım diye.

Geliyor gene sebebsizce,
alaca karanlık,geliyor gene.
Sensizliğin o kokusu,
geliyor gene,ölüm meleğim.

Kandır beni ölüm kokusuyla,
acıtma narin kalbimi.
Dayansın onsuzluğa,
sonra görüşürüz …

biret berke şenay